من همیشه و همه جا دختر پرحرف و شوخ و راحتی ام ولی حواسم هست کسیو با حرفام ناراحت نکنم و بعدش حداقل عذرخواهی کنم
حالا یه دوستی دارم که هربار تو جمع حرف میزنم قشنگ هرچی دلش میخواد میگه و فک میکنه شوخیه و منم نباید ناراحت شم چون دوستیم
مثلا برگشتم گفتم یه خواستگار داشتم که فهمیدم معتاده بعدم دیگه خودشونن زنگ نزدن جواب بگیرن
میگه خاک بر سرت معتادم ازت خوشش نیومد
یا مثلا عکس داداشمو نشون دادم همینجوری (بچه است) بعد میگه اینم مثل خودت شوته😐
یا میگم با بابام راحتم و پریود میشم میفهمه و اینا
یهو برمیگرده میگه خاک بر سرت چقد بی حیایی تو
هربارم تو اتوبوس یا پارک یا کلا جاهای عمومی حرف می‌زنیم هی میگه وای اینو نگو وای انقد مسخره بازی درنیار آبرومون میره و...
من کلا خل بازی درمیارم تو جمع دوستام که فک کنم اکثرا همینن
اونوقت این هی میخنده میگه تو یه تخته ات کمه و اینکارارو نکن هیچکی نمیگیرتت و...
یعنی فک میکنه فقط خودش همه چی تمومه
یه بار خواستم مثل خودش باشم
داشت تعریف می‌کرد که برای دوستش سال کنکور درسارو توضیح می‌داده بعد منم اومدم بگم ینی اون چقد داغون بوده که تو براش توضیح میدادی (با خنده) ولی نگفتم واقعا دلم نمیومد
جوری هم نیست که بشه حذفش کرد بالاخره جز اکیپه
البته بعضی وقتا میگم شاید من بی جنبه ام
شما دارین از این آدما دو تون؟
