سلام. دخترم ۳۲ ماهشه. نارس به دنیا اومده. ۱۳ ماهگی تازه چهار دست و پا رفت و ۲۱ ماهگی راه افتاد.
سه ماهه که از پوشک گرفتمش از اون اول اصلا نمیگفت خودم میبردمش خوشش می اومد و باهام می اومد هر سری نیم ساعت میموندیم کارش رو میکرد می اومدیم بیرون گاهی هم که غافل می‌شدم خودش رو خیس میکرد. اما بعد دو سه هفته دوباره شروع کرد جیش کردن میبردم دستشویی اصلا جیش نمی‌کرد می اومدیم بیرون ۵ دقیقه بعدش جیش میکرد. بعد هم اسهال شدید شد مجبور شدم پوشک کنم دو سه روز. بعد از اون دیگه حتی دستشویی هم باهام نمیاد مقاومت میکنه برچسب خریدم، حباب ساز گرفتم براش عروسکش رو می‌برم براش شعر میخونم. براش جایزه خریدم، صابون گرفتم براش و هزار و پونصدتا راه دیگه اصلا انگار متوجه نیست که دستشویی داره به خدا خسته شدم هیچ جا نمیرم از ترسم اصلا باهام دستشویی نمیاد خودش رو خیس میکنه براش مهم نیست حس میکنم نسبت به تاخیر حرکتی که همیشه داشته باید تا سه سالگیش صبر کنم واقعا درمونده شدم. پوشک کردنش کار درستیه؟ در ضمن شبا هم خودش رو خیس میکنه. به خدا دیگه توان ندارم. نه خونه برام مهمه نه اینکه نمیتونم جایی برم و نه شستن هرروزه ی ده تا شلوار. احساس میکنم این همه اصرار من برا دستشویی باعث میشه عصبی بشه. اصلا تا حالا دعواش نکردم. اخم میکنم و میگم ناراحت شدم به خاطر کارت و اینکه جیش رو باید بری تو دستشویی ولی هیچی به هیچی😔😔😔😔😔😔
میشه دوباره پوشکش کنم؟ کسی تجربه ی منو داشته؟ میترسم شب ادراری بگیره...
