دلم گرفته خیلی عصبیم... واقعا خسته شدم ب دردودل نیاز دارم..+(داستان زندگیم)

یکسال گذشت و من با استرس اینکه همش ببینم داره چیکار میکنه یا رمزشو ببینم گذروندم... 

تو این مدتم بدتر شده بود و مدام اذیتم می‌کرد... 

یا تو جمع کنارش می‌نشستم بهم میگفت برو گمشو کنار... 

الان ک مینویسم از خریدام آتیش میگیرم.... 

گذشت تا این که بعد از یکسال رمزشو فهمیدم و اونم ی شرایطی پیش آمد ک باید گوشیش میموند خونه... 

ورفت بیرون.... 

رفتم سراغ گوشیش.

رفتم دیدم فقط ب ی دختره... 

چ عکسایی ک تو چتاشون ندیدم... 

دختره هم سالگرد دوستیشونم تبریک گفته بود... 

همونجا ب خودم امدم... 

ب خودم گفتم داری چ غلطی میکنی... تا کجا میخای خریت کنی... 

یهو همونطور ک من داشتم چتا رو میخوندم آمد تو و دید

رنگش پرید و گفت مگه نگفتم سر این گوشی نرو چرت و پرت زیاد داره... 

فقط نگاش کردم... بعدم گفتم... باشه تو درست میگی... 

بعدم بلند شدم زنگ بزنم ب پدرم و بهش گفتم: من باید برم... 

سریع آمد گوشیمو گرفت و گفت کجا... 

کجا بری... 

و افتاد ب پام و افتاد ب غلط کردن... 

وگریه کردن...

دیگه دوسش نداشتم... اصلا... 

سرش داد زدم و هرچی ک باید میگفتم و گفتم و اون گفت اینا مال من نیست و بهت ثابت میکنم... 

اونجا بازم گفتم باشه ثابت کن ولی دیگه ن اعتمادی مونده بود و ن دوست داشتنی... 

همه ی برنامه هاشو ریختم رو گوشی خودم تا ببینم کسی پیام میده یا نه... 

ولی با خودم نگفتم ک آخه دختر اون میتونه به. دختره بگه پیام نده... 

اینا گذشت وهیچ خبری نبود و یروز آمد گفت من دوساله دارم میگم بچه میخام و باید بچه بیاریم... 

منم ک دوسال بود میپیچوندمش الکی گفتم باشه باید بریم دکتر زنان و اینا 

دیدم جدی گرفت و اوکی کرد و رفتیم و تایید کرد... 

ولی من باز گفتم نه قبول ندارم... بچه نمیخام... 

باز بحث و دعوا... باز کتک کاری... 

بهش گفتم اگه بچه میخای باید ببریم مشاوره من از نظر روحی اوکی نیستم.... 

اونم میگفت من پولشو ندارم... 

چند باری خودشو زد ب نفهمیدن و کار خودشو کرد ک من قرص خوردم... 

چند ماه خوب شد و گفت بچه بیاریم... 

همه چیش اوکی شده بود ودیگه دعوا نمی‌کرد... 

و الان میفهمم همش برا این بود ک بچه بیاریم ک منو پایبند کنه... 

خدا رو شکر بچه دار نشدم و این همش ب خانواده ها گله میکرد ک بچه نمیاره و بچه نمیخاد و خانوادش همش بهم میگفتن بچه بیار خوب میشه...من سعی می‌کردم تا میشه بحثش نشه اگرم میشد میگفتم هنوز بچم... 

و بعد چند ماه باز خودشو رو کرد و شد آدم قبل... 

حالا این منم ک دائم دنبال بحث و دعوام... حالا این منم ک دنبال بهونم... 

کارای طلاقم رو دادم دست ی وکیل و ی ا‌شنا... 

پروندشو درست کرده... 

خودشم هیچیییی نمیدونه... 

دوسه ماهی میشه ک دیگه جرات نکرده دست روم بلند کنه... 

چون ترسوندش...