سر بچه دوم
دختر بیست و یک ماهشه
قراربود بچه اول هرچی بود بچه دوم رو کاشت انجام بدیم ازاون جنسی ک نداریم
چون واقعا بیشتراز دوتا بچه نمیخوام
الان گیر داده ازماه بعد بیوفتیم دنبال کاراش
اختلاف سنی زیاد نباشه
من واقعا امادگیشو تونودم نمیبینم
دورو بریامم بیشتریا میگن بیار
من احساس میکنم نمیتونم
واقعا روحم خستس
نمیدونم چ کنم
شوهر عاشق بچه ام داستانه ها
بعدم اصلا نمیدونم کاشت چجوریه
سختیاش
درداش
دو تا همجنس خییییلی راحتتره
و روح تو از بچه مهمتره
ماشین جوجه کشی نیستی که
کاشت کار واقعا سخت و هزینه بری ه
داروهای زیادی باید مصرف کنی که ضررش زیاده
امادگی مادر از هرچی مهم تره،براش زمان تعیین کن
وایی چجوری میتونی منکه یکی دارم ۳ سالشه تقریبا به چیز خوردن افتادم باشوهرم شرط بستم به هیچ عنوان اسم بچه رو نیاره دیگه اگه اسم بچه رو اوورد دیگه همه چی تموم،واقعا نمیتونم
منم از سختیای کاشت نمیدونم چیزی
ولی صبر کن یکم بدنت از لحاظ جسمی و روحی اماده بشه واسه بچه بعد ، فقط اوردنش نیست که باید بتونی بعد اینکه دنیا اومد بزرگش کنی
دوتا همجنس که بهتره
یکی پسر باشه یکی دختر همش دعوا میکنن
اگه خودت نمیخوای اصلا نیار
مگه دستگاهیی که باید هی بچه بیاری
یه بچه کافیه خواهرانه دارم بهت میگم
شوهرت خودخواهه تو هم به فکر خودت باش
الان بچت خیلی کوچیکه اگه بیاری قطعا نمیتونی به هردوشون برسی به خودت برسی و این ماجرا خیلی مشکلات دیگه هم پیش میاره
وای نری کاشت ها...میدونی چقد سخته..من یبار رفتم ک اگه بچه داشتم صدسااااال نمیرفتم تازه ۴۰درصد موفقیت داره
تا دنیا میاد سه سالش میشه بچه اولت
منم فاصله کم دوست داشتم ولی سختیاش وحشتناکع هر روز خسته و کوفته فقط میگیم شب بشه تازه کمکی دارم
اگه کسی نیست کمک کنه وایسا شیش هفت ساله بشه وابستگیش کم بشه یعد
