سلام.این چندمین باره که مینویسم.بازم طبق معمول سر هیچ و پوچ شوهرم کلی بهم بدوبیراه گفت ابرومو جلو درو همسایه برد و فحش ناجور میداد و منو میزد .رسوندم در خونه بابام و مادرم زنگ زد بهش منم گوشیو گرفتم همه چی بارش کردم گفتم دیگه تمومه.یه حس تنفر اومده تووجودم.گاهی دلم به اون لحظه ها موقع ها تنگ میشه اما واقعا ازحد گذرونده هی قول میده که خوب شه باز میزنه زیرش.الانم بقول خودش طلبکاره و من مقصرم.میخوام دیگه اصلا پیشقدم نشم.میخوام اگه ادم شد برگرده اگه نشد بره که بره.خیلی خون تودلمه تو سن کمم.خیلی دلم میخواد خوب باشم خودم باشم بانبودش کناربیام.الان ۳روز شده.اما همش تواتاقمم و وقتی تو جمعم دلم میگیره و بغض میکنم.ساکت شدم توخودمم.دلم میخواد یادبگیرم بدون اون زندگی کنم شاد زندگی کنم یه زندگی واسه خودم داشته باشم انقد وابستش نباشم و عزت تفس داشته باشم.میشه کمکم کنید.میشه راهنماییم کنید.میشه چیزی بگید یکم دلم اروم بشه
طلاق بگیر
ان شاالله مشکلت حل بشه
مدرکت چیه؟
میتونی برا خودت کار دست و پا کنی؟
چی بگیم
اگه واقعا درست شدنی نیس وا بزار روی دلت این دندون لق بنداز دور ولی اگه درست شدنی هست باید مشاوره برید
اگه بچه نداری خیلی خیلی کار کن برید مشاور اینا نزارید پای یه بیگناه به این دنیا باز بشه
اخه وقتی خوبیم خیلی خوبه.عالیه.ولی همیشه بی دلیل عصبی میشه منم همیشع ساکت میشم که بدتر نشه ولی گاهی اوقات منم از کوره در میرم و جلوش وایمیسم جوابشو میدم.خیلی تحقیرم کرده خیلی شکستم.و چیزی ک بیشتر اذیتم میکنه اینه ک پشیمونم نیست و همش طلبکاره و میگه حقته چون حاضر جوابی.ایندفه دیگه پلای پشت سرمم عمدا خراب کردم و جلوی همه خرابش کردم.خیلی دلم شکسته.اگه تجربشو داری فقط بهم بگو چجوری خودمو سرگرم کنم که یادم بره چجوری ازش متنفرتر بشم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
43 ثانیه پیش
44 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
