2726

من آخر شهریور پدرم رو با کرونا از دست دادم. به جز غمی که دارم یک عالمه عذاب وجدان هم دارم اگر بیشتر مراقبش بودم که کرونا نگیره اگر زودتر رفته بود سیتی اسکن که بیماریش پیشرفت نمی کرد

آیا بقیه هم مثل من هستند؟ چه جوری غم رو مدیریت می کنید چه جوری خودتون رو قانع می کنید؟چه جوری آرامش به دست میارید؟


بچه ها باورتون نمیشه!  برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید.

2728

همیشه تو از دست دادن عزیزان احساس گناه هست منم نمادرمو ۲۸ مرداد از دست دادم 

به این فکر میکنم که منم حق زندگی دارم اگر بخوام بد زندگی کنم بمیرم بهتره اطرافیان هم خسته میشن از ناله و گریه من دور میگیرن خودشونو هیچ پدرو مادری راضی نیست بچش رنج بکشه پدر شما هم از این قاعده مستثنا نیست ادم زندخ زندگی میخواد عزیزم اگه نه خیلی ببخشید بمیری واسه اطرافیانت هم راحت تره

منم دایی جوونمو تازه کرونا اومده بود از دست دادم همبازی دوران بچگیم بود دو تا رفیق بودیم که مثل خواهر و برادر صمیمی بودیم دو سال بود به خاطر یه سو تفاهم با هم قهر کردیم دو سالی که نمیدیدمش دلم واقعا واسش پر میزد بیمارستان بود بهش زنگ زدم گفتم خیلی دوستت دارم گفت مرخص میشم همه چیو برات توضیح میدم دوباره مثل قبل میشیم این آخرین مکالممون شد فوت شد هنوزم قلبم داره آتیش میگیره از نبودنش از اینجوری رفتنش بدون اینکه حتی صورتشو ببینم بی خداحافظی رفت

منم دایی جوونمو تازه کرونا اومده بود از دست دادم همبازی دوران بچگیم بود دو تا رفیق بودیم که مثل خواه ...

آره خوب نصفش غمه نصفش عذاب وجدانه

آدم میگه کاش در زمان حیاتش بهتر رسیدگی می کردم ولی حیف که زمان بر نمی گرده

2706
ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2687
2730
پربازدیدترین تاپیک های امروز