دلم میخواد تموم ادمای دنیا رو بتونم درک کنم...حتی برای چند ثانیه...بهشون دلگرمی بدم...به همه انرژی مثبت بدم...بگم تو زیبایی...تو خوبی..تو کافی هستی...تو از پس زندگیت برمیای...تلخی ها تموم می شه...
شاید باورتون نشه...ولی من یه روزی کلی از این انرژی ها داشتم و به دوستام و خیلیا میدادم...
یادم میاد مجید می گفت اونقددرررر انرژی مثبت و حس مثبت بهم داده حضورت و حرفات که همش اومدم جلو..هی اومدم و ادامه دادم و دیدم چقدر خوبی..بعد بهت علاقه مند شدم..
بیاین وقتی ازکسی ناراحتیم یکم خودمونو به جاش بذاریم،اینجوری هم اوتو درک میکنیم هم میفهمیم رفتار درست چیه و سوتفاهم ها هم کمتر می شه...
من درک کردن و همدلی نداشتم قبلا..این یک فهم تازه است..تازه دارم نگاهش می کنم..شاید قبلا بعد از یه اتفاقی سعی می کردم درک کنم اما حالا می دونم قبل و یا حین یه اتفاق باید درک کرد..هر چند می دونم سخته...اما خب روح ادم صیقل می خوره..
+اشک تو چشمام وقت دلتنگی،بغض تو صدام وسط خندیدنام،یادت خیلی یهویی وسط حرف زدنام با بقیه...عشق من به تو نه هوس داشت توش و نه ناخالصی...پاک و خالص...فقط عاشقی کردن رو بلد نبودم اونجور که باید...دلم لرزید امشب برات باز...مراقب خودت باش...بی دلیل نگرانتم