سلام به همه ی شما 🥰
خواستم ازتون بپرسم چقدر تلاش کردین تا برین سر کار و بیشترین انگیزه تون برای رفتن سر کار چی بود ؟ و اینکه الآن راضی هستین از موقعیتتون؟ اگر بهتون بگن دیگه نرید سر کار چه حالی میشید و کلا تفاوت خانه ماندن و خانه داری با شاغل بودن براتون چی بوده ؟
لطفا راهنماییم کنید دوستان گلم 💛
اگر مایل بودین از شغلتون برام بگید
خب من خانه دار نبودم و محصل بودم رفتم سركار
و اينكه انگيزم اين بود ك هم پول داشته باشم هم مستقل شم
هم بكم زندگيم مرتب بشه و از روزمره در بياد
الان شايد دوس داشته باشم چند روز نرم ولي اگر ي هفته نرم كلافم
من هیچوقت حاضر نمیشم خونه داری کنم
مستقل بودن و شاغل بودن نعمتیه که خدا داده به آدم
مثلا الان یه زن میتونه ماهی ۱۰ میلیون درآمد داشته باشه
ولی هیچوقت شوهره آدم ماهی ۱۰ تومن نقد بی منت کف دست آدم نمیذاره... بده هم برمیگرده میگه اون پولو چیکارش کردی؟ اون پولو خرج نکن اینجوریش کن اونجوریش
ولی خب وقتی درآمد داری نیازی نداری به کسی بگی انقد حقوق دارم
خودت برو هرچی دلت میخواد بخر
پس انداز کن
تو پیری برو دور دنیارو بگرد
داشتن شغل یه نظمی میده به زندگی، یه برنامه ریزی داری، من این جنبه اشو دوست دارم، البته من آنلاین تدریس میکنم، زمانهام دست خودمه، ولی قبلا که میرفتم دانشگاه برای تدریس بازم خوب بود و حس مفید بودن داشتم. الان کارم کمتر شده، ولی سعی دارم ساعتهاشو زیاد کنم مثل قبل.
من مغازه لباس فروشی دارم انگیزه ام هم کمک به شوهرم و سرگرمی خودم بود
بعضی وقتا خسته میشم دلم میخواد توخونه باشم ولی سرم گرمه خوبه باز
بازار بد باشه اعصابم به هم میریزه به کارای خونه نمی رسم گاهی
من از اینکه شاغلم راضیم هر چند آدم باید از یکسری چیزا بخاطر کار بزنه.
به نام خدا
کوری چشم حسودای پلاستیکی ،بزرگترین انگیزم بود
وگرنه خودم حوصله سرکار رفتن زیاد ندارم
ببین به خیلی چیزا بستگی داره
اگه شغلت همون شغل مورد علاقه ات باشه و واقعا درآمد خوبی داشته باشی روزی هزار بار باید خداروشکر کنی... چون واقعأ روحیه ات هزار برابر شاد و سرحال تر میشه
ولی اگه ضرر کنی خیلی افسرده میشی
من خودم الان ضرر کردم خیلی حالم داغونه
