من نمیدونم چرا مث دخترای هم سن و سال خودم نیستم. مثلا همه فقط تو فکر قر و فر و لباس و این چیزان. بعد من با 27 سال سن فکر و ذکرم سرمایه گذاری و پس انداز و یجور گارانتی کردن آینده از نظر مالیه. البته چون پدر مادرم جدا شدن و مجبوریم مستقل باشیم فک کنم اینجوری ام. الان 2 ساله همش یه فکره بزرگ تو سرمه که خوب به نظر داره دست یافتنی میشه. بعد از بس بهش فکر میکنم احساس میکنم خول میشم. با تمام وجود میخوام اتفاق بیفته. خیلی خیلی سخته مخصوصا واسه یه دختر که از صفر خودش شروع کرده. قضیه خرید زمینه. خواستم فقط یجا درد و دل کرده باشم که یکم ذهنم آروم شه. مرسی که هستین و نظر میدین❤️