به نظرتون پدرو مادرایی که بدون هیج دلیلی به بچه های دیگه کمک مالی میکنن وتبعیض میدارن کارشون گناهه

نه بابا گناه چیه

اگه اون یکی بچه ها راضی نباشن خب صددرصد کارشون درست نیس

محتاج اونی شدن که بهش مال و اموال ندادن .

من وقتی نوجون بودم این حس رو داشتم وقتی به بلوغ عقلی رسیدم فهمیدم چقدر خنگ بودم و حقیقا مادپدرم عاشقانه بچه هاشونو دوست دارن 

همه مادرپدرا همینن صددرصد یک دلیل منطقی پشت این کارشون هست عزیزم وگرنه نمیکنن اینکارو

از مالشون خیر ندیدن

خیلی بده واقعا

کاش پدر و مادرا عدالتو رعایت کنن 

اینجوری هم خودشون مدیون میشن هم بچه

بله بنظر من پدر ومادرهایی که فرق میذارن بین بچه ها مدیون میشن. کسی که میدونه اهل تبعیضه فقط یک بچن داشته باشه کافیه

دختر که همین جوریش نصف میگیره من میگم حتی یکی از بچه ها وضع مالیش بد بود اون یکی خوب بازم نباید به اونی که بده بیشتر بده همه به اندازه

واقعیت اینه چون مال خودشونه پس هرطور بخوان میتونن خرجش کنن  ولی ای کاش حداقل به اونیکه مالو اموالی ندادن ازش توقع چیزیم نداشته باشن ولی متاسفانه گاهی اوقات  برعکسه خیلی ازونیکه بهش هیچی ندادن متوقع هستن ولی یچیز دیگه اینکه بچه ها باید ودرهر حالتی احترام پدرومادرشون نگه دارن چون بد رفتاری باپدرومادر عوارض دنیوی واخروی داره 

من از داخل زندگی ادمها خبر ندارم شاید پدرو مادرهایی که به یه بچه شون بیشتر میرسن شاید نفعی واسشون داشته نمیدونم شاید بیشتر محبت دیده ازشون. ولی ظاهرا که نگاه میکنم مثلا مادر شوهرم یه تیکه زمین کشاورزی کوچیک بهش رسیده خواهر و برادراش علاوه بر زمین کشاورزی زمین مسکونی  پدری بهشون رسیده همه خونه ساختن خونه های دلباز با حیاط تو روستا. اما مادر شوهرم سالهاست توتهران زندکی میکنه دوست داشت یه تیکه زمین مسکونی بهش میرسید تو روستا خونه میساخت.  نمیدونم من که خبر ندارم چطوری اموال رو تقسیم کردن شایدم اونا حقشون بود بیشتر ارث ببرن نمیدونم خدا میدونه ولی شوهرم همیشه میگه در حق مادرم بی عدالتی کردن الان این زن پیر شده نباید تو شهری مثل تهران که الوده است و تنهاست و کسی رو نداره زندگی کنه الان باید کنار برادر و خواهراش تو روستای جدو آبادیش زندگی میکرد . اگه هرچیزی هم بوده ولی بنظرم برادر و خواهر باید یه کم منصف باشن خودشون دارن تو بهترین آب و هوا زندگی میکنن بعد خواهرشون تو شهر غریب.  جدیدا کسی دلش به حال خواهر و برادرش نمیسوزه هرکی سرش تو زندگی خودشه با زن و شوهر و بچش خوشه. کسی دیگه دلرحم نیست . داییا و خاله های شوهرم بیخیال دارن زندگی میکنن انگار زندگی به مراد اونا میچرخه در عوض مادر شوهرم هیچ تغییری تو زندگیش اتفاق نیوفتاده همون زندگی قدیم رو داره با همه سختی هاش.