بچه های طلاق

خیلیا پدرو مادرشونو باهم از دست میدن اونم پدر و مادر خوبو شما که میگی پدرت اذیت میکرده مطمئن باش اگه باهمم بودن با کلی مشکل اعصاب و روحی و روانی بزرگ میشدی درست مثل خود من اما خداروشکر که میگی مادر خوبی داشتی از زندگیت لذت ببر جان دلم⚘

شکایت کنین ازش برا نفقه 

درامدتون از چه طریقیه؟

ببخشید میشه بگید چند سالتون بود که مادرتون رفتن؟؟

با پدرتون و نامادری زندگی میکنین؟؟

سلام

منم دخترم ۱۰ سالشه

باباش اصلا اونو نمیبینه؟؟ چطور رفتار میکنین تو این سن که بچه به بلوغ میرسه یا نزدیک بلوغه کمتر آسیب ببینه؟؟سراغ پدرشو نمیگیره؟؟

واقعا سخته

خدا بهتون سلامتی بده

تو شرایط طلاق قرار گرفتم

دختر ۱۰ ساله و پسر ۶ ساله دارم

نه میتونم این زندگی رو ادامه بدم

نه حسرت های بچه هامو بعد طلاق ببینم

عزیزم پدرشو میبینه اما  یک دوستی داره  که اصلا پدرشو هم خیلی خیلی کم میبینه شاید سالی یک بار  اما روحیه خوبی داره  بستگی به شرایط بعد طلاق داره  اینم بگم همه چی عادی میشه  درسته وجود پدر لازمه و شکی نیست اما گاهی بیم بد و بدتر باید بد رو انتخاب کرد

همه آدمها توی زندگیشون حسرت یک چیزی رو می خورند یکی حسرت پدر یکی حسرت مادر یکی حسرت سلامتی و حسرت دهها چیز دیگه ...نگران حسرت خوردن نباش  ببین بچه ها کنار پدر حالشون بهتره یا در غیاب پدر روحیه بهتری دارن  کدوم به نفعشونه 

بد بودن طلاق  کاملا نسبیه  و مطلق نیست  گاهی طلاق   بسیار کمک  کننده و  راه حل خوبیه  وقتی طرفت بیمار روحیه کنترل رفتار نداره  پرخاشگری می کنه  ...آخه والدی که صلاحیت والد گری نداره  بودنش بهتره یا نبودنش

ممنونم از شما

درست میگید، خدا کنه با کمترین حسرت بزرگ بشن