بخدا نمیدونم چکار کنم احساس میکنم خدا منو دوستم نداره
خیلی خستم از تنهایی حالم از تنهایی و این ک کسی منو دوستم نداره بهم میخوره
همه بهم ترحم میکنن حتی مادرم میگه خدا ی شوهر خوب بهت بده
من چند ساله طلاق گرفتم و اومدم خونه بابام
اصلا ی حس بدی دارم مگه من چیم کم تر از بقیه هست چرا آخه زندگی من اینطوری شد
من دلم میخواد خوشبخت بشم دیگه سنم رفته بالا شده 29سالم ی روان شناسی میگفت شانس ازدواج کسی ک سنش بالاست خیلی کم تر از کسیه ک سنش پایینه
خیلی ناراحتم از وضعیتم اصلا حوصله ام تو خونه سر میره خیلی
نمیدونم چکار کنم
خستم فقط خستم دوستایی ک داشتم بعد از طلاق همشون با یآدم درست اسنا شدن و ازدواج کردن