دلم نمیخواد نسلم ادامه پیدا کنه
از مشابه خودم بدم میاد
از مسئولیت بعدش میترسم
از اینکه آرامشم بهم میخوره میترسم
از اینکه تو تربیتش با شوهرم به مشکل بخورم میترسم
از اینکه اخلاقش مثل شوهرم بشه هم میترسم
از اینکه یک عمر فکرم درگیرش بشه و خودمو فراموش کنم
از اینکه بی حوصله و نا موفق بشه تو کارهاش نگرانم.
مطمئن نیستم بتونیم با شوهرم مادرپدر خوبی باشیم.
مطمئنم پشیمون میشم از آوردنش.
از اینکه با نقص جسمی یا ذهنی بدنیا بیاد.
نمیبخشم خودمو اگه روزی این اشتباه رو بکنم.
لازم به ذکر هست که خودم و همسرم به ظاهر آدمهای موفقی هستیم.
هرچی به ذهنتون میرسه بگید.
