تا چه حدی خوبه بنظرتون من خیلیییی زندگیم تو تخیله مدام خودم و تو جاهایی ک دوس دارم توی آینده باشم فرض میکنم و اینطوری...
خلاصه چیزایی ک دوس دارم داشته باشم و همیشه فرض میکنم وبهم آرامش میده اما این باعث میشه همینجوری راحت تر باش مشکلات و نبینم و واس حل کردنش تلاش نکنم چون فرض میکنم حل شده وخیلی راحت زندگی میکنم به قدری تخیلم بالاس ک مثلا نشستیم توی جمعی حواسم به اونا نیس خودم و تو ی جمعی تصور میکنم ک فانتزیمه و...
بنظرتون من اشتباه میکنم هرجا کتابی چیزی میخونم تشویق میکنن به اینکار
من رویا پردازی زیاد دارم به نسبت ولی با تلاش و برنامه برای رسیدن به بهشون اگر درست باشه خیلی هم می‌تونه کمک کننده و انگیزه بخش باشه برای آدم
منم خیلی تو تخیلم
به نظرم نتیجه منزوی بودنه
نه من تا وقتی ک زیاد رویا پرداز نشده بودم روابط اجتماعی و خیلی قوی بود الآنم تقریبا با همسنام
صد درصد بدع چون وقتی زیاد تو رویا باشی مغزت هورمونهای مثل دوپامین ترشح میکنه وحس زمانی رو داری که به اون موففیت رسیدی ودیگه انرژی وانگیزه ای واسه تلاش براش نداری من خودمم اینجوریم وبیشترم بخاطره این که کودکی خوبی نداشتیم وبا خیال ورویا مغز سعی کرده اون زندگی بد وناکامی رو تحمل کنه که از هم نپاشه
نمیدونم ولی حس مسکنم چالش امروز تینارو دنبال کردی خخ
