نمیدونم چجوری سوالمو مطرح کنم ولی سعی کنین بفهمین
ما خانما اصولا سعی داریم با همه چی کنار بیایم و بسازیم خیلی اوقات خودمونو قانع میکنیم که حق با من نبوده شاید
میگیرین چی میگم؟اولین سوالم اینکه شما هم اینجوری هستین یا فقط من با خودم کلنجار میرم
سوال بعدیم اینکه آیا سوختن و سازش مارو کسی قدر میدونه ؟چجوری مدیریت میکنین ؟ یا کلا باید چیکار کرد؟
خودم مجردم الان بحثم زندگی مشترک نیست که مثلا آدم ۱ بچه داره ولی با شوهرش کنار میاد ،نه
بحثم مثلا اخلاق طرف مقابله که شاید خیلی جاها خیلی اعصابتون خورد شده ولی خودتونو سرزنش میکنین که حق با اونه
یا حالا نه طرف مقابل حتی تو محیط کاری و یا هرچیزی
شاید یکم گنگ حرف زدم ولی میشه راهنمایی کنین
