خون های رنگین تر خون های کم رنگ تر........ رنگ های پر رنگ تر رنگ های کم رنگ تر

بی صدا بر زمین افتادند...صدایی از فلک در نیامد! انگار که گوش فلک از جیغ هایی که در فرانسه... به خاطر همان خون های رنگین تر... و جان های قابل تر... در بوق و کرنا کرده بودند، پر شده بود. شمع های روشن... ناقوس کلیساها... سکوت یک دقیقه ای... همه انگار به احترام کشته شدگانی برخواهند خاست که : نژادشان برتر باشد... یا رنگشان سفید تر... اما انسان، انسان است... چه سیاه.... چه سفید... و شاید برای ما مظلوم از همه انسان تر است. آن مظلومانی که به خاطر لبیک شان به ندای آزادگی "حسین" در نیجریه بر زمین افتادند! که به راستی نمادی بودند از داستان تلخ ما و انسانیت... آنها رفتند و پرچمی شدند از ندای حقیقت: بابی انتم و نفسی و مالی و اسرتی... آهای... ابوسفیان ها و ابولهب ها... غافل نباشید از "ما" یی که " هستیم" و تا نابودیتان ایستاده خواهیم ماند -----> "نحن صامدون" منبع: پست حامد زمانی در صفحه اینستاگرام