شما اگر بتونید
حتی با زخمها ، غمها و مشکلاتِ زندگی هم عاشقی کنید و به لحظه هایِ سختِ زندگیتونم عشق بورزید
هنرمندید ..
نمیگم با غم انسِ دائمی بگیرید!
میگم حتی غمهاتونم دوست داشته باشید ..
اونا هم یادگاری از یه بخشی از زندگیتون هستن و شما اغلب توی ساختنِ هر بخشی از زندگیتون نقشی داشتید ..
گاهی کمرنگ ، گاهی پررنگ ..
نقشتون رو در هرحال دوست داشته باشید
هیچ نقشی، حتی تلخ و سیاه هم دائمی نیست ..
شاید توی نقشهای بعدی،
شاید سکانس های بعدی ،
محبوبِ دلِ خودتون باشید ..
گاهی باید زخم ها رو بوسید
اشک ها رو نوازش کرد و غمها رو بغل گرفت
و برای راحت تر گذشتن و رفتنشون کمک حالِ دل شد ..
هنرمند باشیم ..
💟