منم والا هیفده سالگی خوشم نمیومد. اصلا مگه چه قدر ادمن خوششون بیاد از درس خوندن؟ مهم اینه خودتو مجبور کنی بخونی. ب نظرم انگیزه لازم داری یکم. بشین چند تا فیلم ببین راجبش، یا چند تا سمینار شرکت کن راجع به شغلای اینده، وقتی ببینی چه کارایی می تونی انجام بدی انگیزشم میاد خود به خود. ولی اینکه هی ب خودت تلقین میکنی باید ازدواج کنم و اینا معلومه انگیزتم از دست میره خود به خود.
من این راه و رفتم عزیزم
می گفتم فقط نامزد کنم ، ازدواج و دوس نداشتم،
با اینکه استعدادشم داشتم ولی متنفر شدم از درس ، نامزد که کردم ، شوهرم بعد شش ماه گفت ازدواج کنیم، منم گفتم آخیش راحت میشم از درس خانوادم دیگه گیر نمیدن، اون سال دیگه میخواستم کنکور بدم ولی...
الان زندگیم خوبه خدا رو شکر ولی یه عالمه حسرت می خورم به خاطر درس، دوستامو می بینم که درسشون از من ضعیفتر بود الان تو بیمارستان کار میکنن یه هفته افسردگی میگیرم
الان شوهرم میگه بخون ولی با بچه سخته و دیگه حوصلشو ندارم سالها گذشته
نه گلم اتفاقا خیلی خندیدم شادمون کردی
تو که یه سال مونده تا کنکور ، این همه خوندی به خاطر یه سال حیفه
آخ کاش من الان جات بودم شبانه روز میخوندم به خدا تا قبول شم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
