يه چيزى هم براتون بگم
من يه دوستى داشتم كه واقعا زيبا نبود(از نظر من همه زيبان ولى اون نبود واقعا)
اما به حدى خوش اخلاق و مهربون بود كه ماها همه عاشقش بوديم
بدون اون هيجا نميرفتيم
آخرم يكى از پسراى خوشتيپ دانشگاه باهاش ازدواج كرد از بس از لحاظ اخلاقى عالى بود كه ادم نميتونست ازش دل بكنه...
بنظره من اخلاق و رفنار خيلى بيشتر از چهره رو ادما تاثير ميذاره
ماها اصلا ديگه چهرشو زيباترين ادم ميديدم،وقتى ميديدم ذوق ميكردم كه اومده باهامون
البته اعتماد به نفسشم عالى بود هيچوقت راجب خودش بد نميگفت يا ناشكرى نميكرد