چیکار کنم خودم از خودم ناراحتم
خانواده خیلی خوبی دارم پدرمادرم ادمای خوبی هستن خشکن ولی خوبن
وضع مالیمون خوبه و خونمون جای خوبیه.یعنی اینطوری نیست ک خجالت بکشم از شرایط خانوادم
رشته خوبی درس میخونم و هوش خوبی دارم نسبتا
قیافم معمولی رو به خوبه و خیلیا بهم گفتن زیبایی
قدم کوتاهه فقط
دوستای خوبی دارم ک همشون انسانن هیچ کدوم اهل اذیت نیستن همه دخترای ساده و مثل خودمن
ولی بازم صبح تا شب وقتمو تلف میکنم
بنظرم مستحق کتکم🙁
آدمم نمیشم
فقط تو نیستی منم هستم
ناشکر نیستی اعتماد به نفس نداری
بیا کتکت بزنم‌فحشت بدم شدیدا نیاز دارم
من توام یا تو منی؟😐✌
یه کسی رو هم دوست دارم ک اونم منو دوست داره و یکی از بهترین ادمایی ک دیدم و همیشه احترامم رو نگه میداره و درکم میکنه و از گل نازکتر بهم نمیگه
گاهی وقتا میگم خدایی من لیاقتشو دارم یا نه
ازاین ب بعد شکرگزاری بابت همینا ک گفتی
اصلا الان ک ب زبون اوردی ینی شکرگزاری و قدرشون رو میدونی
چی کار می‌کنی مثلا؟
همه‌ی اینارو که گفتی مامان وبابام ندارند 😓
تازه قدم هم کوتاهه😓
پس برو خداروشکر کن
التماس دعا
