از همون بچگی این جوری بودم
مثلا دوس دارم ک کسی که رتبه اش و مقامش ی جورایی بالاتر از منه
مثلا معلم منه یا استاد منه یا هرچی یا سنش از من بیشتره ( خانوادمو شامل نمیشه ها😐و مرد هارو شامل نمیشه )
معلم و استاد یا فامیلای مثلا ۳۰ ۴۰ ساله ک خانم هستن ( اقا اصلااا)
دوس دارم منو دوسم داشته باشن باهام با محبت حرف بزنن حس خیلیییی خوبی میگیرم
مثلا یه دوست مجازی خانمم دارم ک ۴۰ سالشه😶یا دختر خالم ک ۴۰ سالشه باهم صمیمی شدیم
حتی دوران دبیرستان و .. با معلمام صمیمی میشدم انقد صمیمی میشدم ک اونام میشدن بیشتر از بچه های دیگ دوسم داشتن و وقتی مثلا میدیدم توجه میکنن بهم یا لبخند میزنن و دوسم دارن خیلی خوشحال میشدم
و اینکه تمایل دارم باهاشون درد دل هم کنم
مثلا همین چن هفته پیش با استادم ک قبلش صمیمی شده بودم درد دل کردم از زندگیم گفتم 😑😂
بنظرتون طبیعیه ؟ شمام اینحوری هستین؟
تو مدرسه هرسال از یکی از معلمای خانمم خوشم میومد😶همین الانم عشقم ازبین نرفته ها😄😂
