از اول زندگی فهمیدیم که باهم تفاهم نداریم. اما همو دوست داشتیم. کم کم عاشق هم شدیم. محبت و عشق داشتیم به هم. به خاطر نداشتن تفاهم در تمام مسائل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و...تصمیم گرفتیم بچه دار نشیم. الان ۸ سال گذشته. شوهرم ناراحت و غصه داره. لج میکنه. مشکلات دیگری هم داریم که نمیخوام بگم.
نمیدونم چیکار کنم. اذیتم میکنه اما تا ۷۰ درصد میتونم بگم راضی هستم ازش. اما نمیخوام بچه دار بشم. چون میدونم یکروز صبرمون تموم میشه و دیگه نمیتونیم تحمل کنیم و جدایی اتفاق میفته. حالا نمیدونم چیکار کنم. هم دلم نمیاد جدا بشم ازش. هم نمیخوام بچه دار بشم. هم رفتاراش داره اذیتم میکنه. نمیدونم چیکار کنم؟ چه تصمیمی بگیرم؟ خودم ۳۷ و شوهر ۴۰ سالشه.
عزیزدلم چون همو دوست دارین وعاشق همین باید تفاوتای همو قبول کنید وبهش احترام بزارید اینو بدونید هیچ دونفری کامل به تفاهم نمیرسن پس یکی باید کوتاه بیاد من درحدی نیستم بخوام نصیحت کنم اما خدایی نکرده جدایی درحالتی که عاشق همین سخته پس تفاوتا رو سعی کنید باهاش کنار بیاید
قوی باش وپر از انرژی مثبت این کل روزاتو میسازه وتوکل به خدا کن خدا همیشه پشتته 💪💪💪
خب اگ میدونی قراره جدا شی چراموندی زودتر جدا میشدی
اگ هم دوسش داری برفکر جدایی نباش هیچ زنو شوهری تفاهم کامل ندارن فقط برای زندگی خوب باید طرفین یه جاهایی کوتاه بیان اگ ۷۰درصد راضیی زندگیتو درس کن ن اینکه منتظر بشینی یه روز صبرتون تموم شه