حرفاش:من هرکاری میکنم برا انسانیتی هس که دارم. کار خوب میکنم چون خودم با اون کار حس خوب میگیرم. برای خداست. ن برای بهشت و جهنم.من این دنیارو میبینم. به اون دنیا اعتقاد دارم.ولی تو این دنیایی که هستم سعی میکنم ادم خوبی باشم حالا چه اون د نیا باشه چه ن. نماز خوب هس ولی تنبلی میکنم .خانمم نماز بخونه رزق خونه بیشتر میشه. (خانمه اگه ترغبش کنه شاید بخونه به گفته خودش که باهم دیگه شاید تونست تنبلی بزاره کنار و بخونه). نماز مارو از گناه دور میکنه منم که گناه خاصی نمیکنم و به کسی طلم نمیکنم و حقی رو ناحق نمیکنم و....
حرفای اون:اگه نیازمندی ببینم کمکش میکنم ن بخاطر بهت و جهنم بخاطر انسانیت
به نظرتون یه جای کار نمیلنگه؟؟؟
هم معتقد باشه هم نماز نخونه؟ هم بگه اعتقاد دارم هم یه جورایی منکرش بشه؟