امشب را به آغاز دلم و سرانگشت اشک های بی امانم پذیرا باش، آدم‌ها را و حس بخشش دلت را کناره سجاده ی نمازت پهن کن، بگذار خالی شوی وتهی از درده باقی مانده ی اندوه های فراوانت، وبا صدای بلند تکرار کن ای دلگشای هر اندوهگین به فریادم برس، ودر برابر طوفان های بی رحم زندگی ام، قوی تر از نقطه ضعف ها و اشک هایم قرارم بده
دلنوشته های خودم(بهار)
