مثل من که مجردن انقدر دلشون میخواد ازدواج کنن.
چون تفاوت نسل بین پدر مادرا و بچه ها زیاده منم ی دختر جوانم دلم میخواد برم مثلا ابروهامو فیبروز کنم به خودم برسم( البته حجابم کامله) اما خانواده اصلا اجازه نمیدن.
اجازه بیرون از خونه موندن ندارم اسیرم
اختیار وسایل خودمم تو خونه ندارم
دخترا توی خانواده هایی مثل خانواده من واقعا اسیرن.
وضع من بدتر هم هست و پدرم فوت کرده.توی این جامعه خوبمون که دختر تنها اصلا جایگاهی نداره.بدون هیچ پشتوانه ای.
ازار و اذیت مردا و پسرا هم که نگم براتون.(تو تاپیک قبلم هست)
دخترایی مثل من فکر میکنن ازدواج راه نجاته( چون راهی برای مستقل شدن ندارن)
حالا این ازدواج یا چاهه براشون یا واقعا راه حل.
انشالله همه مجردایی که میخوان ازدواج کنن خوشبخت شن.