خدایی خودتونو بذارین جای من فک کنین با هزار امید به یکی دل ببندین
بعد حس کنید تو زندگیش اضافی هستین
کسی که دوستاش ارزششون بیشتر از کسیه که دوستش داره
فک کنین ی روز که حالتون خیلی بده فک میکنین الانه که دق کنین بگه من دوستمو که دخترم هست ببرم بیرون چون حالش بده
نمیدونم کجای زندگیشم که دوستش تب کنه میمیره
اگه من تب کنم چی پس؟
شما بودین چیکار میکردین؟
چه نسبتی با یکی دارین ؟
طرف مقابلتون خانم یا اقا ؟
دوسش که دختره!!
نامزدته؟
کمتر اویزون باش یا لاقل سعی کن
من که عطاش رو به لقاش میبخشم
من بیخیال این فرد میشدم ، چون معتقدم اگر میریم تو رابطه باید حالمون بهتر بشه زندگیمون شاد تر ، ولی این مدل رابطه شما معلومه همه انرژی و حال خوبتو ازت گرفته با رفتارهاش ، من بودم سم رو از خودم دور میکردم و وقت واسه کسی میگذاشتم که حالم خوب کنه .
فاجعه...مرگ ناگهانی بارها و بارها...چرا ب اینجا رسیدید؟ چی شد ازدباج کردش؟
از خودش بپرس کجای زندگیشی چرا بهت اهمیت نمیده اگه جوابش قانع کننده نبود بذار با همون رفیقاش باشه
چه حسی بهم دست میده؟ از خودم عصبی میشم که چرا به همچین کسی دل بستم. و هرچه زودتر از زندگیم میذارمش کنار. حس اویزون بودن بهم دست میده
دیگه واضح تر از این بگه نمیخوادت ؟
من باشم جایی ک قدرم نمیدونن و برام ارزشی قائل نمیشن نمیمونم و رهاش میکنم اون ادم
