من قبلا خيلي معتقد بودم نماز به موقع اعتقاد قلبي قوي....توي سخت ترين شرايط ارامش قلبم عالي بود چون دلم قرص بود
الان چندسال انگار خيلي درگير زندگيم
نمازمو نميخونم اصلا مثل قبلم نيستم انگار همش ذهنم درگيره زندگيه
از وقتي دخترم دنيا اومده مدااام استرس دارم مريض نشه مدام داره تبشو چك ميكنم هروز كلي گريه ميكنم الكي و از فكر مريضي
يعني هيچ لذتي از اين روزاي دخترم نميبرم
الان كه دارم فكر ميكنم ميكنم اينا همش به خاطر ضعف ايمانه
خواهش ميكنم يه حرفي بهم بزنين امشب ارومم كنين
من الان هلاك يه جمله هستم كه دلمو اروم كنه از ياد خدا
