الان خوندم دو روش داره:
1: یاد یه چیز غمگین میفتی و گریه میکنی
2: کنترل و تسلط یافتن روی غدد اشکی
تمرینشم اینطوریه که خیره میشی به یه شمع روشن تا اشکت در بیاد بعد یه مدت تمرکز پیدا میکنی روی غدد اشکی
یکم سخت نیست؟ پس چرا توی فیلما همه گریه کردنا الکی تر از این حرفاست؟ فک کنم برای تئاتر این ضروریه چون وسط صحنه کسی نمیتونه اشک مصنوعی بریزه برات
چ جالب
اره😂یکم چشاتو باز نگه داری اشکت درمیاد
نه بابا یچیزی میریزن اشک میاد تمرکز کجا بود
گریه کردن خوراک منه👌😐
ارع برا همین تیاتر کار هر کسی نیست
صدای گریه رو در بیار جلو چشاتو بگیر حله🤐
و اینکه تو سینمایی و سریال ها از اشک مصنوعی استفاده میکنن که بعد از یکی دو بار پلک زدن اشک جاری میشه
چرا یکم سخته
خیلی سخته پیش اونهمه آدم پشت دوربین بازی کردن
من خیلی خوب گریه میکنم😂😂 دقیقا روشم مدل اولیه یاد خاطرات غمگین میندازم خودم رو
چنان عرررر میزنم😂
من خیلی سخت گریه میکنم😅
من باریگر نیستم ولی این قضیه خیلی برام راحته تو ثانیه میتونم گریه کنم نمیدونم چطور
