خب من تجربه خودمو میگم. تا مجرد بودم جونم ب برادرزاده هام وصل بود. فکر میکردم اینطوری دوس داشتنمو ثابت میکنم. میبردم بیرون چیزی میخریدم. هممه کار میکردم
اما تا ازدواج کردم یکم شرایطم محدود شد . اما بازم دوسشون داشتم یکبار برادرزادم اومد زد یه آینه بزرگ کنسول جهازمو شکست. مامان باباش اصلا به روی خودشون نیاوردن فورا همونجا خندیدن گفتن عیب نداره شانس اورده عمه ش دوسش داره. منم چیزی نگفتم هزینشم حتی ندادن
به بهانه های مختلف که بچه ها سراغتو میگیرن میاوردن مینداختن خونه م بچه هاشونو میرفتن پی خوش گذرونی . منم خب مثل مجردیام نبودم هزارتا کارومسئولیت داشتم
حتی الانکه حامله م سنگین شدم بازم میارن
تا چیزی بگم به پدرومادرشون که آقا نیارین. نمیتونم. مامانشون بهشون میگه دیدین گفتم عمتون شمارو دوس نداره. یا به داداشم میگه
درکل دوسشون داشته باش . نه تا این حد که ببری بیرون یا نگه داری. فقططط اگه درخواست دادن نگه دار
میتونی مسافرت رفتنی یا هرچی براشون کادو سوغاتی بخری بیاری
بچه ها چیزی که کادوپیچی باشه خیلی دوس دارن نمیگن ارزونه گرونه . و همیشه هم یادشون میمونه
وگرنه مثل من گرفتار میشی .