بهش اجبار نکنید ولی خودم وقتی بچه بودم چون مامانم چیزی که میخواستموبرام نخریدواسه همین لجبازی کردم دیدم بابابزرگم نرفتم فرداش دختر خالم همسنم بود به من گفت که بهتربود پیش بابابزرگ میرفتم و چیزی که مادرم برام نخرید رو از بابابزرگ میخواستم برام بخره 😊
باید یه تعادلی میون بچه و والدین باشه
قطعا پدر و مادر حق دارن
ولی خب بچه هم توی هر سنی که باشه حق و حقوقی داره و در حال رشد و تجربه اس
به نظرم خواسته های شدنیش رو با نظارت خودتون براورده کنید
یه جور رابطه ی رفاقتی میون تون که باشه بچه راحت تره و اصطلاحا حرف به گوش تر
شرایط رو برای خودتون و بچه سعی کنید سخت نکنید
جوری نباشه که جو سنگین باشه
خواسته هاشو با گفتگوی دوستانه ترجیحا نصیحت توش خیلی نباشه دلیلشو بهش بگین که به این دلیل رد میکنید
حساس نشین بابا. منم تو اون سن احساس بزرگی میکردم و خیلی جاها با مامان بابام نمیرفتم. همیشه مامانم یه کلمه مبگفت میای؟ میگفتم نه. دیگه کاری نداشتن.
دختره یا پسر?
ببین اسی سنش اینجوریه که از این حرفا زیاد میزنه
یادمه منم خیلیییی از این حرفا میزدم
اما مادرم هر دفعه میگفت نه من مادر بقیه هستم نه تو بچه اونا
مارو با اونا مقایسه نکن
میگفت من و پدرت عقایدمون فرق داره
شاید فردا تو از اون دوستت موفق تر باشی!
عزیزم همسرتون نباید همچین رفتاری داشته باشه
چه نسبت به شما چه دختر تون
شما بهر حال خونواده ی خودتون رو دارین
و ایشونم در نقش همسر و پدر باید درک بکنن
درسته رفتن و سر زدن به پدر و مادر لازمه
ولی نه اینکه از این طرف خونواده ی خودتون معذب بشه
بهر حال شرایط اول باید خوب و اروم باشه
بعد تصمیم بگیرید کجا برید کجا نرید
اینم اتفافا من بهش گفتم که ماهم توروانتخاب نکردیم😁ولی میگه شمابهرحال توی به دنیا اومدن من اختیار داشتین ولی من توی اینکه شما پدرومادرم باشین اختیاری نداشتم پس بنابراین حق ندارین سلیقه ای راجب من تصمیم بگیرین
بگو ما پد مادرتیم و اختیار تام تو رو داریم👊😉
بگو با اینکه انتخاب نکردی ولی با این حال ما پدرمادرتیم
اسی سعی کن دوستش باشی نه دشمنش
مامانم همیشه میگه منو دشمن نبین من همیشه خوبیت رو میخوام مثل یه دوست واقعی
