من با فامیل شوهرم تو یه خونه زندگی میکنیم.چند روز پیش اینجوری شد ک برام یه قیافه ای گرفته ک نگو.منم دوس ندارم ناراحت میشد از دستم
امان از مادر شوهرا
چجوری تویه خونه بابا کوه صبر
فامیل منظورت خانوادشه؟
بچه ام عاشق بچه جاریمه.میپرستدش.اونم یسره میاد در مارو میزنه .میخواد یسره با هم باشند.بعد اخلاقای بدم زیاد داره.دختر منم اونو الگوی همه چیزش قرار داده.
پریروز اومد دنبالش منم چون میبینم دایم همو میبینن بیشتر روش اثر داره مثلا درارو میکوبه به هم عصبی میشه بچه منم یاد گرفته.بهش گفتم دوست داشته باشه خودش میاد.درو بستم.حالا مادرشوهر م یه قیافه ای گرفته ک نگو.
ولکن تواحترامتوبیشترکن کم کم خوب میشه یه جاباهم بودن این دردسرهاروداره
شکلک در میاره
من خودمم باشم اصلا دوس دارم بچم از پیشم تکون بخوره.ی دفعه ک اونجوری گفتی،خدا کنه دیگه نیان
ناراحت بشن بهتر از اینه ک پس فردا خدایی نکرده رو روان و اعصاب بچت تاثیر بزاره و کل عمرش عصبی باشه.بزار اونجوری ک خودت دوس داری تربیتش کنی.بچه زیادم بره جایی حرف و رفتار بقیه ام روش تاثیر میزاره
آفرین.اون دائم داره قهر می‌کنه.عصبیه.داد میزنم و درارو میزنه بهم.مسیولیت پذیر نیست.بد غذاهس.دختر من خیلی عاقله بدیش اینه مثل خودم ساده اس.و اونو خیییییلی دوس داره و ه کار اون بکنه فورا الگو میگیره.مثلا قبلا همه چی میخورد الان ب اون نگاه می‌کنه هر چی اون نمیخوره اینم نمیخوره
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیست
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
