خونه دانشجویی داشتم خوابگاه نبودم.کلی خاطره دارم از اون شهر و دنشگاه
چه دورانی خوبی داشتید. من‌موقع وانشگاه بچه داشتم صبحها ۱۰۰ کیلومتر میرفتم. غروب ۱۰۰ برگشت. ولی روزهای که‌کلاس تشکیل نمیشد میرفتیم نهار با بچهای خوابگاه. بعضی وقتها پسرمو میبردم اونجا. بچها نگهش میداشتن. چندتا کلاس تو محیط خوابگاه بود. بچهای خرم‌ایاد میدونن دره گرم
بعد خرم اباد درخت خرمالو زیاد داره . بچهت میرفتن در خونها واسه خرمالو. حالت فقیرانه میگفتن غریبیم. پول نداریم دانشجو. میرفتن میچیدن واسه همه
وای خوابگاه نا که شیش روز هفته اقایون در حال تعمیرات بودن، یعنی صبح ساعت7از سرویس میومدی بیرون میدیدی یه برادر جلوت وایساده، خوابگاه ما کل مدتی ک اقایون بودن موزیک پهش میشد و چون هرروز و روزی چند ساعت بودن همه اعتراض میکردن که نمیتونیم بخوابیم یا درس بخونیم. براهمین صدای موزیکش انقدر اروم بود بعضی وقتها نمیشنیدیم
یه بار ماه رمضون خوابگاه شام دل و جگر مرغ داده بود. بوی گندی می داد. دخترها هیچ کس نخورد🤢 پسرها خورده بودن. تا صبح صدای آمبولانس میومد؛ مسموم شده بودن و می بردنشون بیمارستان🤮
بعدش پسرها همه جا کاغذ زده بودن که این چه چیزی بودید ماه رمضون دادید ما نتونستیم فرداش روزه بگیریم.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
21 ثانیه پیش
21 ثانیه پیش
21 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
