باهفته ای ی باررفتن خونه مادرشوهر

آره میشه 

میشه که بچم دیشب بمن گفت مامان نقاشی بکشیم گفتم بکشیم بهم گفت عکس بابا رو بکش براش کشیدم گفت مامانی هم بکش کشیدم گفت حالا گریه ها و اشکاتم بکش 😢 اون لحظه فقط آه کشیدم برای سرنوشت سیاهی ک برام رقم خورد بچم هر زنی ک تو فیلم میبینه ک گریه میکنه میگه مامان ببین اینم مثه توعه مثه وقتایی ک گریه میکنی 

وقتی آدم تو زندگیش انقد تنها باشه ک شریک زندگیش اشکشو در میاره ولی وقتی ساعتها میشینی گریه میکنی اون بهت پشت میکنه میخوابه و تو با دستای خودت باید اشکاتو پاک کنی اونجا دیگه میدونی ک اون زندگی تموم شده 

دقیقا به منم همینو گفتن، همسرم خیلی وابسته س نمی دونم تا کی بخواد دووم بیاره. امیدوار بودم حل بشه که نشد بعد از بچه هم نمیدونم چی میخواد بشه...

کاش همسرا هم ذات پلید خانوادَشون رو میدیدن و میشناختنشون😒

فکر نمیکردم ک کارم ب اینجا میرسه همین آدم به دست و پای من میفتاد ک ولش نکنم بهم میگفت انقد ازم سری ک منو ول میکنی با اینکه زن قانونی و رسمیش بودم 

حالا بجایی رسیده بمن که گوشت تنم تو این زندگی و زیر بار فشار روحی و مالی آب شده میگه اینجات کجه اونجات زشته 

مادر بودنم رو زن بودنم رو انسان بودنم رو زیر سوال میبره و منو حیوان صدا میکنه 

تمام روزای زندگیم با درد گذشته با حسرت گذشته همیشه از دیدن زن و شوهرایی ک دستشون تو دست هم بوده تو خیابون قلبم به درد اومده نه از حسادت از حسرت تو تک تک شرایط سخت زندگیم تنها بودم وقتی برای زایمانی ک از بخت بدم 26 ساعت طول کشید و 26 ساعت درد کشیدم و 26 هزار بار مردم و زنده شدم میدیدم ک زنای دیگه شوهراشون چطور عین پروانه دورشون میگشت اما شوهر من تو خونه پدرش لم داده بود و من باید با اون وضعیت التماس مامور بیمه میکردم از این سالن ب اون سالن دنبالش میدویدم ک دفترچمو تایید کنه تا مجبور نشه پول بده شوهرم 

اونوقت اون جلوی هزار نفر تو اون شرایط سر من داد میزد ک تو بجز دردسر هیچی نداری 

منو با تاکسی فرستاد خونه مادرم و  خودش رفت خونه پدرش تا 15 روز بعد ک من رفتم خونه خودم 

حتی یک شب بخاطر رضای خدا بچه رفلاکسی و اذیت کن من رو نگه نداشت تا من بخوابم وقتی بچم 15 ساعت پشت سرهم بیدار بود و گریه میکرد این من بودم ک باید با چشای ورم کرده از خستگی و گریه بغلش میکردم تا آقا بخوابه 

دردایی ک کشیدم واسه روحم زیادی بوده اگه بشینم بگم خودش یه کتابه همچین پدری به چه درد دخترم میخوره من یه زنم ک حسرت همه چی ب دلم مونده از خریدن یه شال برای خودم بگیر تا محبت دیدن یا یه جمله یا حرکت محبت آمیز از شوهرم

31  

25 سالگی ازدواج کردم 

از تخم خودشونه ماهی یه بارم بری بچت جذبشون میشه 

ماهرشب میریم ولی بچهام اصلا وابسته نیستن و دوس ندارن بمونن ولی من دوس دارم وابسته بشن

ببین اصلا ربط نداره،فقط بستگی به بچت داره

من بدبخت ۹ماه بارداریم مادرشوهر زنگ نمیزد بگه خوبی یا نه،زاییدمم فقط بیمارستان اومدن ،بعدش من کلا دوماه یکبار یا نهایت ماهی یکبار برم،دخترم از وقتی خودش شناخت مثلا یکسالگیش به بعد،تا میرفتم اونجا نه تنها بغلم نمیومد بلکه میگفت تو اصلا به من نگاه هم نکن حتی اجازه پوشک عوض کردنشم بهم نمیداد،دیگه سه سالگیش نگم که اگه میرفتیم اونجا من چه دلم خون میشد از رفتاراش،

میخوام بگم ربطی به رفتن نرفتن تو نداره به شانست

منم همش باهاش تنها بودم و چون بعد از چندین سال باردار شده بودم بچه من بعد خدا میپرستیدمش ولی خب شانس من بود دیگه

چرا اینجوریه ☹

شانس من

موقع برگشتن چه جنجالی داریم،اخرم مادرشوهر برادرشوهر همه بهم توهین میکنن

اونجا هم اگر خدابی نکرده یه چیزی بگم مثلا بگم بخور یا دستشویی بریم یا اینو نخور یا بیرون نبریدش،قیامت دارم

مثلا الان دوماه نرفتم من مریضم همش بیمارستان دکتر بودم کلا،زنگ نزدن بگن خب مردی زنده ایی یا بچه چطوره

فقط وقتی من خودم برم رفتم،بعدم فقط بچه میخوان من اصلا انگار وجود ندارم

خونه مادر خودت رفتن چی وابستگی نمیاره؟

والا پسرمنم اوایل خیلی وابسته بود ولی الان نه اونهمه پسر کوچکمم خیلی وابسته بابامه ینی اگه یروز نبینتش دق میکنه ولی اصلا خوشم نمیادچون شیوه تربیتشونو دوست ندارم ولی خانواده شوهرمو شیوتربیتشیون درسته ولی بد دهنن منم درهفته یکبار یادوبار میرم خونشون سعیمیکنمدیر برم وزوود پاشم کهوابستگی پیش نیاد