سلام دوستای گلم . من زندگی پر تنش و پر پیچ و خم داشتم و دارم....الان خیلی احساس تنهایی میکنم احساس میکنم توی یه چاه تاریک گیر افتادم که کسی صدامو نمیشنوه.... دلم میخواد برگردم سمت یه رفیق که از رگ گردن بهم نزدیک تره.... خدا.. میخوام باهاش دست دوستی بدم مثل زمان بچگیم که با کلی ذوق مامانم برام چادر دوخت و من باهاش نماز میخوندم. نمیدونم چی شد ،کی و کجا دوستیمون قطع شد، خدا رو گم کردم ..... میخوام عوض بشم ...
میخوام ارتباطم باهاش نزدیکتر بشه ، میخوام چادر سر کنم . ولی روم نمیشه.... من خجالت میکشم. از عوض شدن از چادری شدن از نماز.....
نمیخوام بگم کسی که نماز نمیخونه آدم بدیه یا مذهبیا خوبن... خواهشن گارد نگیرین هرکسی یه جوری خودشو آروم میکنه و به آرامش میرسه....
