من زمانی که بچه بودم مادرم داداشم رو حامله شد تقریبا داداشم رو من بزرگ کردم یطورایی انگار یه قسمت از بچگیم رو گرفته از بچه نگه داشتن ...متنفرم
از داداشم بدم نمیادا بچه ها رو هم گاهی باهاشون بازی می کنم ولی هیچ وقت تو تصورم نمیگنجه بچه دار شدن
بچه ی خودت فرق داره
شما هم مثل کنید البته الان مجردم ولی اصلا خوشم نمیاد
ن بابا گوگولین😍😜
اخ منم از بچه متنفررررم اه غیرقابل تحملن
البته با زیر 2سال کنار میام
ممکنه کار مادرتون باعث شده دلزده بشین
از بچه های مهمون بدم میاد
منم ازدواج دوممه ومیخام اینبارفقط واسه خودم زندگی کنم ازنظرمن بچه فقط ادموپیروشکسته میکنه
خب خیلی بده که بچگی نکردی تقصیر نداری ولی بچه خود آدم با داداش فرق داره خیلی شیرینه
من ده سالم بود داداشم دنیا اومد مامانم شاغل بود و من داداشمو کلا بزرگ کردم حتی پوشک کردنش و ایناهم اکثرا با من بود..ولی نه عاشق بچه هام داداشمم بیشتر از اینکه داداشم باشه حس مادرانه بهش دارم و بی نهایت عاشقشم
من بدم میاد دلیلشم بد بزرگ شدن خودم بود
دلم نمیخواد یه بچه به دنیا بیارم و با سختی یزرگ بشه آخرشم زبونم سرش بلند باشه
بچه فقط بچه مردم تمیز و لباس خوشگل پوشیده اونم زمانی که به حرف نیومده نهایت واسه ده دقیقه
بیشتر از این منم توانشو ندارم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
