امشب غم عالم از عرش تا فرش معطوف به خانه علی(ع) است که یاس کبودش را شبانه غسل می‌دهد و حسنین در ماتم پر کشیدن مادرشان با چشمان بارانی شاهد این همه غربت آل نبی شده‌اند.
پیامبر اکرم (ص) در وصف مقام ایشان فرمود:
«فاطمه (س) پاره تن من است هر که او را به خشم آورد، مرا به خشم آورده است.»
فاطمه (س)، شبانه با بدرقه ملائکه به دیدار پدر می‌رود و زمین را تا ابد، داغدار فقدان خود می‌کند، بانویی که پیامبر (ص) درباره خلقتش اینگونه فرمود:
«نور فاطمه قبل از خلقت زمین و آسمان آفریده شد»، بعضی از مردم عرض کردند: ای پیامبر خدا! پس زهرا از آدمیان نیست؟ ایشان فرمودند: «فاطمه حوریه بشری است».
دردانه پیامبر مهر و مهربانی است که امشبغریبانه به آغوش خاک سپرده می‌شود و نه فرزندان خود که جهانی را در نبودش به یتیمی می‌کشاند.
یاس کبودی که تا آمدن مهدی فاطمه(عج)،گمنام و بی نشان خواهد ماند، اگر چه عطر یاسش امشب تا قیامت مشام شیعیان و رهروانش را معطر خواهد کرد.
امید که بینش فاطمی و حجب و حیای مادری که در راه دفاع از اسلام و امام زمانش پرپر شد، را نه در یک دهه و یک روز بلکه در تمام روزهای عمر مورد توجه قرار دهیم.
شهادت ام ابیها، زهرای مرضیه سلام الله علیها، تسلیت باد.
