همه مشكلا رو ما خودمون به وجود مياريم !
يعنى يه چيزى درون ما هست كه اون مشكل ميچسبه به ما !
و ما ميدونيم از چيزي بدمون بياد باز عين همون مياد تو زندگيمون
به مشكل عشق كه بديم از درون ما پاك ميشه !
درونمون كه پاك شد مشكل راهشو ميكشه ميره ....
به مشكل با ديد عشق و شكرگزارى بايد نگاه كرد
تا وقتى با حس بد به مشكل نگاه كنيم ميمونه با هامون
تا وقتى بجنگيم بيشتر ميشه
پس ما بخاطر خودمون عشق ميديم
دكتر هيولن ميگه:
مشكلا انقد ميان تو زندگى ما تا ياد بگيريم عشق بورزيم
چون دفعه هاى قبلى كه خورديم به اينا عشق نداديم بهشون !
از مشكلاتون ممنون باشين
كه ميان تو زندگيتون
و شما ميخورين به تضاد و ميتونين بفهمين چيرو دقيقا ميخوايد !!!
بخاطر اين عشق ميديم
چطورى ميتونين بهشون نگاه كنين كه حس شكرگزارى بهتون دست بده ؟! ....
بعد شكرگزارى عشق مياد خودش
میدونین چرا باید به مشکلات عشق داد ؟!
چون كه سیستم جهان بر پایه خیرِ
یعنی جهان به سمت گسترش و بهبود پیش میره ....
اگر ما كه اشرف مخلوقات خداييم ارتعاش
بد بفرستيم به جهان
اون ارتعاش بد به شکل یک مشکل مياد تو زندگيمون
تا متوجهش بشیم و درستش
کنیم تا با كائنات و خُــدا هماهنگ بشیم و دوباره بتونيم نعمت و موهبت بدست بیاریم ....
پس مشکلات لطف میکنن مثل یک پیک موتوری برامون پیام هشدار میارن !!!!
ما باید ممنون و شكرگزار باشیم و با عشق تحویلش بگیرم
اینجوری یا متوجه پیامش میشیم که بهتره و ميتونيم ریشه رو پیدا میکنیم ....
یا اصلا نميفهميم كه بابت كدوم ارتعاش بدمون بوده مشكل فقط با ارتعاش خوب عشق و قبول مسئوليت , به هماهنگی میرسیم و مسئله پاک میشه
پذيرش هر مشکل جوری معجزه میکنه که به مرور وقتی مسئله ای پیش میاد ناخودآگاه بهش عشق میدیم و لذت میبریم چون میدونیم یک نعمت بزرگه الان به شكل مشكل اومده تا درس بگيريم !
حالا شما
ببينين مشكله چيه !
بشينين فكر كنين چجورى ميتونين با ديد عشق و شكرگزارى نگاه كنين ؟!!
مثلا
من مامانم باهام قهره
سر يه موضوع غير منطقى
و حسابى داره اذيتم ميكنه !
خب اين از ديد من ميشه مشكل !
چيكار كنم با اين بى انصافى كه دَر حقم ميشه !!؟
گريه كنم
بحث كنم
واسه كسى تعريف كنم
خودمم مثل اون رفتار كنم ...
همش بگم خدايا چرا اينجوريه ....
خب با هركدوم از اين كارا
احساس من بده
بدتر ميشه !
چيكار كنم ؟!
ميام اول مسئوليت اين ماجرا رو به عهده ميگيرم
ميگم حتما من درونم يه چيز دارم كه اينجورى رفتار ميشه باهام !
بعد ميگم چجورى ميتونم به اين ماجرا نگاه كنم كه حس شكرگزارى بهم دست بده ؟!
ميگم خب خدارو شكر مامانم سالمه
سايش بالا سرمه
خيليا مادر ندارن...
ميگم خداروشكر نگرانمه كه انقد سخت ميگيره و..........
خيلي چيزاي ديگه
قرار نيس با اين كارا يِـــهـو حستون خيلييييي خوب بشه!
كم كم كم كم با اين شكرگزاريا شما ازون احساس بد و ناراحتى ميرسين به عشق....
اين مشكل مثل امتحان ميمونه
تو مدرسه و دانشگاه يه امتحان رو قبول نشيم هى بايد اون امتحان رو بديم ....
قبول شيم ميريم كلاس بالاتر !
حالا راه قبولى مشكلا يا امتحاناى زندگى عشق دادن و شكرگزاريه ......!
اينجورى قبول ميشيم و ميريم يه پله بالاتر
غير از اين راه اون مشكل هى تكرار ميشه و هى ميفتيم ........
اميدوارم جا افتاده باشه براتون 🌸
با عشق....
