عذاب زندگی بامادرشوهرم تویه خونه

سلام من بامادرشوهرم تویه خونه زندگی میکنیم پدرشوهرمم چندین ساله فوت شده 5ساله ازدواج کردم قبلا جدازندگی میکردم وهمسرم طی این چن سال خیلی تلاش کرد تامنوبیاره اینجازندگی کنم اما پافشاری میکردم بااینکه جدا بودیم شوهرم روزی دوبار شایدم بیشتر سرمیزد بهش همش بامامانش تلفنی صحبت میکرد وبیشترازمن بامادرش بود ینی تاازخواب پامیشدیم مثلارورزایی ک سرکارنمیرفت تاصبونه رومیخورد میرف خونه مامانش میموندو وقت ناهارمیومد بعدازظهرم باهم هروقت میخواستیم بریم بیرون موقه برگشت حتمابایدمیرفتیم خونه مامانش سرمیزدیم مادرشوهرم اخلاقای عجیبی داره باهه چیز کارداره شوهرم توهرکاری باید بااون مشورت کنه یااگه یه روز بهش سرنمیزد تاچن روز تموم نمیکردوای کلی اذیت شدم تموم خرج مادرشوهرم گردن ماس من خودم باید از خرجم بزنم ازهمه چی بزنم چون اولویت مادرشوهرمه شوهرم مامانشوخیلی دوس داره هیچوقت ناراحتش نمیکنه خیلی سختی کشیدم از این رفتاراشون چون هرچی توزندگیمون اتفاق بیفته هرکاری کنیم بایدخبردارباشه خلاصه منو کشوند خونه مامانش الان سه ماه نشده اومدیم این خونه خونه رو خریدیم ینی سهم برادرو خواهرشو دادیم واین خونه ب اسم همسرمه دودنگم ب اسم مامانشه اندازه 300سال من زجرکشیدم دیگه تحمل این خونه روندارم خیلی دارم اذیت میشم مادرامدانچنان نداریم اماازوقتی اومدیم تواین خونه 30 40 تومن خرج خونه کردیم گول آب و برق و گاز عقب افتاده داشت ک اونارو پرداخت کردیم ازمن خیلی انتظار دارن مادرشوهرم 60 سالشه اماجووونه همش میشینه همه چیزه خونه وظیفه ی من شده باهمه چی کارداره حتی شوهزم میخواد بره دسشویی میگه کجامیری تامیره بیرون میگه کجامیخوای بری تلفنش زنگ میزنه میگه کی بود چی گف یدونه خواهرشوهردارم راه دوریه میشینه بااون تلفنی روزی چن بارحرف میزنه حرفاشونم فقط راجب ماس ک ماچیکارکردیم چیکارنکردیم کجاهارفتیم راجب کارشوهرم راجب پولاش دیگه کلافه شدم همش از خودش تعریف میکنه یه جاری دارم باهم خوبیم وقتی میادخونمون مادرشوهرم میگه نرار کار کنه نزار ظرف بشوره برو ازش بگیرنوه هاش بزرگن میاد نمیزاره کارکنن سراین عصبانی شدم ب شوهرم گفتم اونم ب مامانش گف ک رودرو شدیم باهم ک تایک ماه باهم حرف نزدیم یامیشینه سرتلفن از جاریم تعریف میکنه خیلی زیادم صحبت میکنه باشوهرم میشینن تا اخرشب حرف میزنن منم میشینم کنارشون اما هیچوقت حرف براگفتن ندارم همش توخودمم دیگه توان زندگی و ندارم پریروز برگشته جلوروم ب شوهرم میوه زنت نفهمه شعورنداره منم عصبانی شدم گفتم چراهمش منو خراب میکنی من ک کاری ب توندارم توخودمم میارم میبرم خلاشه شوهرم رفت سرکار ماحرفی نموندک بهم نزنیم برگشت بهم بی احترامی کردمنم تحمل نکردم بهم گفت دیگه روتم توف نمیندازم دیگه برام هیچ ارزشی نداری ب کونمم نمیگیرمت ب همه چیزم گیرمیبده میگه چرامیری همش اتاق چرا میری جلوی اینه ب خودت نگاه میکنی چرااین کارو کردی جرا اون کارونکردی همش زیر ذره بینم هیچ کسم خونمون نمیاد مامانم چن باری اومد بهش میگم مامان بازم بیا میگه بخدا میام سردرد میشم توک همش سرپایی یه کلمه نمیتونیم صحبت کنیم مادرشوهرمم خیلی زیاد حرف میزنه همش ففط از خودشون تعریف میکنن ذاتیه،،، الان دوسه ساله تلفن خونش قطه بخاطر بدهی امروز برگشته ب شوهرم میگه ببر تلفنموازاد کن منم سراین دیگه تحمل ندارم تاالان پولشونریخته فقطم بادخترش حرف میزنه دیگه حرفی توزندگیمون نیس ک بشه سرو رازمون دیگه هیچی نمونده واسم دلخوشی ندارم بهم فشارمیاد شوهرم ببره پول غیبتای اونوبده تلفن و ک وصل کنن24ساعته میخواد اماربده پولشم میفته گردن ما،، من ب شوهرم گفتم بازم مستاجربشینیم گف نه نمیتونم پولشو دربیارم برام سخته اماپس ایناچین من همه زندگیمو جوونیمو دارم اینجاتموم میکنم ب باد میدم یه دیقه نمیتونم باشوهرم بشینم حرف بزنم صب میره سرکارعصرمیادمیشینه پای صحبتای مامانش شبم ک خسته میریم میخوابیم ن شوخی داریم ن خنده داریم هیچی افسرده شدم دیگه عصبی و پرخاشگرم باخودمم دیگه درگیرم همش نمیدونم دیگه من حتی نمیخوام ب فردایی فک کنم ک تواین خونه میخواد بگذره چیکارکنم