این کارشناس ادامه داد: اعتقاد به تک فرزندی نیز باعث شدمادران به سمت زایمان سزارین بروند چون میخواهند تنها زایمانشان بدون درد باشد، در صورتی که درد زایمان طبیعی بیشتر از زایمان سزارین نبوده و درد به خاطر انقباضات رحم است که با افزایش درد، ترشح هورمون آندورفین بیشتر شده و در نتیجه باعث کاهش درد میشود.
وی یادآور شد: در کشورهای پیشرفته، زایمان طبیعی را موفقیت بزرگ و سزارین را شکست تلقی میکنند، تا جایی که کلوپهای حمایت از سزارینیها تشکیل میشود تا آنان را از نظر روحی حمایت کند.
کارشناس مسئول مادران معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی قزوین، افزود: در روش طبیعی، مدت بستری شدن در بیمارستان نسبت به روش سزارین کمتر بوده و توانایی بازگشت به کارهای عادی و روزمره خیلی سریعتر است.
وی همچنین اضافه کرد: در سزارین بهبود جراحی آسان نبوده و چند روز بعد از جراحی مادر هنوز نیاز به مسکن داشته و برای حرکت کردن به کمک اطرافیان نیاز دارد.
سلطانی با اشاره به اینکه خطر ایجاد لخته بعد از زایمان سزارین 10 برابر زایمان طبیعی است، تصریح کرد: در کم تحرکی خطر تشکیل لخته در پاها وجود دارد که در صورت بیتوجهی، لخته وارد جریان خون شده و مادر دچار تنگی نفس میشود که بسیار خطرناک و کشنده است.
سلطانی اظهار کرد: در زایمان طبیعی به دلیل هوشیاری مادر و شروع زودتر شیردهی و موفقیت در تداوم تغذیه نوزاد با شیر مادر بیشتر میشود. در زایمان طبیعی از داروی بیهوشی استفاده نمیشود که در سزارین، این دارو از طریق جفت به بدن نوزاد رسیده و گاهی نوزاد واکنشهای طبیعی را ندارد.
وی خاطرنشان کرد: خونریزی در جراحی سزارین 2 برابر زایمان طبیعی است؛ به طوری که سه درصد زنان بعد از عمل سزارین نیاز به تزریق خون پیدا میکنند. هرچه تعداد سزارین بیشتر باشد احتمال چسبندگی جفت به دیواره رحم هم بیشتر میشود و خونریزی حین زایمان تشدید میشود.وی خاطرنشان کرد: خونریزی در جراحی سزارین 2 برابر زایمان طبیعی است؛ به طوری که سه درصد زنان بعد از عمل سزارین نیاز به تزریق خون پیدا میکنند. هرچه تعداد سزارین بیشتر باشد احتمال چسبندگی جفت به دیواره رحم هم بیشتر میشود و خونریزی حین زایمان تشدید میشود.
کارشناس مسئول مادران معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی قزوین، از فواید دیگر زایمان طبیعی را فشار بر روی دستگاه تنفسی برشمرد که باعث تخلیه کامل مایع از اعماق ریه نوزاد شده و مشکلات تنفسی در این نوزادان در مقایسه با نوزادان سزارینی، کمتر است.