گر تن بدهی؛دل ندهی کار خراب است
چون خوردن نوشابه که در جام شراب است
گر دل بدهی؛تن ندهی باز خراب است
اینار نه جام است و نه نوشابه.....سراب است
دریا بشوی چون به دلت شور عبور است
نوشیدن یک جرعه زجام تو عذاب است
باران بشوی چون که تنت برهمه جاریست
کی تشنه شود سیر.....فقط نام تو آب است
اینجا به تو از عشقو و وفا هیچ نگویند
چون دغدغه مردم این شهر حجاب است
تن رابدهی......دل ندهی فرق ندارد
یک آیه بخوانند گناه تو ثواب است
اصلا سخن از تجربه و علم و توان نیست
شایسته کسی است که با حکم و خطاب است
در دولت منصور که یک سکه حساب است
تنها سند ساخت یک صومعه خواب است
اینجا کسی از مرگ بشر ترس ندارد
ترس از شب قبر است و سوال است و جواب است
ای کاشکه دلقک شده بودم و نه شاعر
در کشور من ارزش انسان به نقاب است....
