بعد من اون درو باز میکردم میومدم توش
یه عالمه از خوباتونو انتخاب میکردم
میوردم تو دنیای حقیقی
باهاتون دوست میموندم...
وای من بزرگترین کمبود زندگیم همینه که دوست ندارم...
دبیرستان اینقدر دوست داشتم که وقت خالی نداشتم ولی فازم ازشون جدا شد و کلا روابط رو قطع کردم
دانشگاهم اینقدر انتقالی گرفتم تا میومدم با یکی دوست شم میرفتم
الانم که کلاسای ارشد مجازی!
خسته شدمممم دیگه از بی دوستی
اصلا برام قابل تحمل نیست
دلم دوست واقعی میخوااااد😭ازون خوباااش
