یه فامیل داریم بچش همسن بچه منه.دو سال و نیم.
از اول برای خواب بچه زن و شوهر ساعت 9 شب برقا رو خاموش میوردن و میخوابیدن تا بچه بخوابه .
هیچ مهمونی ای نمیرفتن
هیچ کس جرات نداشت با بچه حرفی بزنه که باب میل تربیت بچه نباشه.
اگه جایی میرفتن بچه خوشش نمیومد شده غذاشونو نمیخوردن پا میشدن
کلا زن و شوهر هر چی بچه میخواست انجام میدادن
حالا برام سواله به نظرتون این تربیت درسته؟
یا تربیت کردن ماها؟
نه اصلا.بعد ک بزرگم شه هرچی اون بگه میشه دیگه هیچ کدوم از حرفای پدر و مادر براش ارزشی ندارن اصلا ،و قطعا خیلی هم دچار آسیب میشه تو جامعه
چرت ترین نوع تربیته
والا میگه طبق اصول باید بچه تا 14 ماهگی پادشاهی کنه.ولی من دوست ندارم اینهمه برای بچه از خود گذشتگی کرد.حس میکنم از اونور بوم افتاده
ما چه میدونیم تربیت شماها چجوریه😁
اون بچه هیچ... نمیشه
اون قضیه ساعت خوابش فقط درسته بقیه اش در اینده به مشکل میخورن
من قبول ندارم تافته جدا بافته شه که چی بچه باید تربیت داشته باشه اگر ببینیم دوستی فحش میده از اونجمع دوری کنیم چون تاثیر میزاره آداب معاشرت به بچه یاد بدیم استقلال بدیم حتی اگر لباسش کثیف میکنه خودش غذاش و بخوره و کاراش کنه حتی ساعت خواب هم تنظیم کنیم اما اینی که شما میگی ی بچه لوس منزوی بیشتر نمیشه
