من همینم ...
نه چشم های آبی دارم ،
نه کفش های پاشنه بلند !
همیشه کتانی می پوشم.
عشوه ریختن را خوب یادم نداده اند.
لاک ناخن هایم از صد متری داد نمی زند !
خدایم را با تمام دنیا عوض نمیکنم.
شب ها پایه ی پرسه زدن در خیابان ها و مهمانی نیستم.
بلد نیستم تا صبح پای گوشی پچ پچ کنم ؛
و بگویم دوستت دارم !
وقتی حتی به تعداد حروف دوستت دارم ، دوستت ندارم !
ولی اگر روزی بگویم دوستت دارم ،
دوست داشتنم حد و مرز نخواهد داشت.
من خالصانه همینم ...
+ چه زیبا نوشته شده این متن! دوستش میدارم!
