حتما خیلی استرس میگیری واسه این کارش و نگران چشماشی
طبیعیه، دخملی منم همینجوری بود، وفتی خونه بودم هربار بغلش می کردم و میاوردمش رومبل کنار خودم و بهش می گفتم باید اینجا بشینی، گاهی مجبور می شدم خاموش کنم و بیارمش کنار خودم و مجدد روشن کنم
باید هربار بغلش کنی و بیاری کنار خودت رو مبل و اگه اصرار کرد بمونه جفت تی وی بدون دعوا کردنش فقط خاموش کن و تشویقش کن بیاد رو مبل با فاصله بشینه
اگه مبل کودک داره بشین کنار مبل خودش و دستهاتو باز کن بیاد
کم کم میفهمه که این یک اصله و عادت می کنه
برا منم خیلی وقتگیر بود و هربار باید بهش توضیح می دادم چشمای قشنگت درد می گیره
الان دو سالش شده یادگرفته و گاهی که وسط بازی یادش میره و میره نزدیک تی وی، خودش میاد پیشم و چشاشو ریز می کنه و میگه مامان ببین چشام بوبو شده بغلم کن