بت خانواده همسر را بشکنید

سلام به روی ماهتون

ممنونم عزیزم

منم به آینده امیدوارم. و توی این مدت که پیش مادرم هستم داریم خوش می گذرونیم. حرف های شما و ظرفیت هایی که داره رو دارم بهش نشون میدم.

خدا حاجت دلتون رو برآورده بخیر کنه

الهی آمین

سلام و وقت همگی بخیر ...

در مورد اشتغال خانمها ... چند تا نکته خوب وجود داره از نظر من که به همین دلایل با وجود سختی ادامش میدم ان شا ا..

یکی بحث درامد و قدرت تصمیم گیری توی هزینه کردن هست 

دومی دید و اعتماد به نفسیه که به خانم میده اشتغال 

و سومی میتونه توجیه مناسبی باشه برای کناره گرفتن از روابط پوچ و خاله بازی ها ...

با شرایط من تینطور هست .. بچه داشته باشم نمیدونم چه تصمیمی بگیرم ...

در مورد اشتغال خانمها و پررو شدن آقایون یا نحوه هزینه کردن ....بازم خیلی ربط به رفتار و زیر بنایی داره که از اول قرار میدیم ...

من وقتی عقد کردم سال ۹۳.. اتفاقی تاپیک زنی که خرج نداره ارج نداره رو خوندم ....همه ی مطالبش مفید نبود ولی یه سری سرنخ به من داد ...

یکی از مهمترینش این بود که یه خانمی گفت پولتون رو برای هر چیزی هزینه نکنید که به چشم نیاد .... منم یاد گرفتم .. از اول جا انداختم من پس انداز میکنم تو خرید خونه و ماشین کمک میکنم...هم پولم گم نمیشه تو روز مرگی هم متوجه میشم به یه نتیجه ای رسیدم که البته مفید بود برای من ....

البته که برای خودم یا جاهای دیگه خرج میکنم ... اما اجازه ندادم وظیفه بشه ....

در مقابل دوستم هست با درامد من ... که کارتش از ابتدا دست همسرش بوده و الان برایخرید  یدونه تیشرت باید ناز بکشه ....

مرد ایرانی سریع بدعات میشه خلاصه

الان بعد از ۶ سال همسرم برای موضوعی یه عالمه وام گرفته که کلا ۵۰۰ از حقوقش میمونه .. با کلی مقدمه چینی عنوان کرد که باید بخشی از حقوق من بیاد وسط . منم قبول کردم ....

مهم دادن یا ندادن پول نیست از نظر من ... مهم اینه که لطف تبدیل به وظیفه نشه 

به هر حال کیفیت زندگی برای من مهمه .. موافق نیستم پولهام رو پس انداز کنم  در حالی که میتونیم در شرایط بهتری زندگی کنیم

دوستان اگر کاری راه میندازید پیج اینستا بزنین براش .. اینطوری مشتری جذب میکنید 

هم خانم هایی شاغلي وجود دارن که مثل دوست شما اختیار خرج کردن پول خودشون رو هم ندارن 

هم خانوم های خانه داری هستن که حقوق همسرشون به حساب اونا میاد و همه چیز رو خودشون مدیرت میکنن 

سلام به بانوآرتمیس عزیز و دیگر دوستان

من نیاز به راهنمایی تون دارم عزیزان

چندوقتی هست یه دخترخانم توی خانواده همسرم ازدواج کرده. یکسال نامزد بود و الان چند وقته که رفته سر زندگی خودش. توی اون یکسالی که نامزد بود تمام مناسبت ها, اعیاد و روز زن و تولدش, خانواده داماد براش طلا هدیه آوردن, طلای گرمی ۵۰۰ و خورده ای. واسه بله برون طلای سنگین, سرعقد سرویس طلا, واسه عروسی یه سرویس طلای دیگه+ ۱۲ النگو هدیه ی عروسی+ آپارتمان + مبل ۱۵ میلیونی کادوی خونه ی نو(خونه ای که خودشون هدیه داده بودن به عروس و داماد) و خلاصه انواع و اقسام هدایای گرون قیمت, دیگه لباس و کفش و پارچه های گرون قیمت و غیره که بماند. حالا این عروس خانم گاهی اوقات یه چیزایی مثل روسری, کیف و... برای مادرشوهرش هدیه میگیره. همسر من از طریق خواهرش مطلع میشه و داره حساس میشه که چرا من برای مادرش هدیه نمیگیرم. بنظرتون چطوری این مساله رو حل کنم که جنجال نشه؟

حالا توضیح بدم چرا من برای مادرشوهرم هدیه نمیگیرم, من دو سه سال طول کشید دوران نامزدی و عقدم و توی این مدت هیچ مناسبتی برام عیدی نیاوردن در صورتی که توی شهر ما رسم هست عیدی میبرن برای عروس و همین خانمی که مثال زدم مادرشوهرش براش پابند طلا, گوشواره, پلاک و ساعت مارک عیدی و هدیه ی تولد می برد. اما مادرشوهر من فقط یکبار کادوی تولد بهم‌ داد اونم یه روسری مناسب سن ۵۰-۶۰ ساله که نخکش هم شده بود و مشخص بود تو خونه‌داشته آورده+ یدونه خودکار معمولی از اینا که توی سمینارها روی پکیج ها میدن! من اونموقع ها خب کم زبون بودم, خانوادمم خوششون نمیومد اعتراضی کنم میگفتن باید مناعت طبع داشته باشی و زشته حرفی بزنی. چندبار دیگه هدیه آورد تیشرت پسرونه و کوچیکتر از سایز من, دمپایی کوچیکتر از سایز پای من. معلوم بود واسه کسی خریده اندازه نشده میاورد واسه من. بماند که چقدر عقده شد برام وقتی میدیدم برای بقیه ی نوعروس ها چیا میبرن و واسه من چیا و همش رو از چشم خانوادم میدیدم که سکوت میکردن و اجازه نمیدادن من واکنش نشون بدم.‌ نه واسه نامزدی طلای خوبی آوردن نه سرویس طلا خریدن نه کادوی عروسی دادن و نه حتی به همسرم توی اجاره کردن خونه کمک کردن و کلا میگفتن نداریم نمیتونیم در صورتی که واقعا داشتن و برای بقیه بچه هاشون هزینه های بزرگی میکردن همون ایام. من‌دیگه حسرت گذشته هارو نمیخورم چون بعدها که همسرم شرایط مالیش مساعد شد برام خورد خورد جبران کرد و بماند که هربار میدیدن برام طلای جدید خریده از نگاهشون خشم میبارید. من با خودم عهد کردم هیچوقت هدیه ی روز مادر و تولد برای مادرشوهرم نبرم و تا حالا هم نبردم, به شیوه و رسم خودش.

الان همسرم اون خانم رو که میبینه میاد تعریف میکنه و حس میکنم حساس شده. باید یجوری بهش بفهمونم که اون مادرشوهرش خیلی کارا کرده که مادر تو نکرده ولی نمیتونم رک بگم چون جنگ میشه. دلمم‌نمیخواد ناچار بشم هدیه ببرم برای مادرشوهرم چون جنبه ی احترام دیدن اصلا نداره, فقط تا وقتی باهاش سرسنگینم از زهرش در امانم. ممنون میشم کمکم کنید

بانوجان منتظر راهنمایی تون هستم🌹

دقیقا همینه دوست من

من خانواده همسرم خیلی خوبن خیلی احترام میذارن . البته اختلاف هاییم بوده که مقصر بیشتر خودم بودم . مشکل من اینه که قبلا زیاد خونشون میرفتم . من یه ادمیم که دوست دارم تو جمع باشم باهاشون مسافرت میرفتم زیاد خیلیم بهم خوش میگدشت . خانواده خودم ادمای سری هستن و اصلا احساس راحتی باهاشون نداشتم . اگه مسافرت میرفتیم همش میگفتن نخند این کار نکن اون کار نکن . خونه مادرم و مادر شوهرم روستا میرفتم خونه مادرم همش تو خونه باید میموندم اما خونه مادر شوهرم از صبح میرفتم دور بر روستا تو کوه از طبیعت لذت میبردم . خب چون زیاد خونه مادر شوهرم بودم باید کار هم میکردم غذا یا ظرف یا جارو . چون فقط وطیفم خوردن و خوابیدن نبود . اما نه کسی اجبارم کنه خودم انجام میدادم . الان یه مدت پشیمونم از کارام دیگه خونشون نمیرم اگم برم خیلی کم میمونم کار نمیکنم  خیلی عذاب میکشم که چرا همش پیش اونا بودم و پیش مادرم نبودم . به نظرتون چطور کنار بیام . البته مرتبط با بحث شما نبود اما دیدم خوب راهنمایی میکنین گفتم شاید بتونید به منم کمک کنین 😊😊

سلام به همگی.

پرنسس جون(بانو آرتمیس) خوشحالم از وجود شما و تاپیکهای پر محتوا و کاربردیتون.امیدوارم همیشه سلامت و موفق باشی🌷

عزیزم اگه مشکلی برات پیش نیاورده این روش چرا میخوای تغییرش بدی؟؟

نمیدونم . همش عداب میکشم چرا پیش مادرم نرفتم . البته خونه مادرم خیلی بیشتر اذیت میشدم همش باید کار میکردم . همه خواهر برادرا سرشون تو کار هم دیگست دخالت زیاد . اما خونه مادر شوهرم بخدا ندیدم همچین چیزی . اما نمیدونم الان چه مرگمه . 

شاید باخوندن تاپیک ها یمقدار حساس شدی و اشتباه برداشت کردی.بانو آرتمیس هم چندبار تاکید کردن ک این تاپیک برای خانواده های مشکل دار و سمی هست نه خانواده های آروم و خوب.

نه من اولین بار تاپیک ایشون خوندم . و کلا ادمی نیستم که از دیگران تاثیر بگیرم . فقط میخواستم کسی راهنماییم کنه . بفهمم ایا قبلا اشتباه کردم یا نه 

دوست عزیزم سلام مطلبی که اینجا گفتین دقیقامشکل من بود یعنی قبلنا هرکاری هر حرفی میزدند من برای اینکه نشون بدم چقدر قدرتمندم و حال و روز من وابسته به رفتار و کلام اونها نیست در مقابل حرفهای زننده و رفتارهای اونها سکوت میکردم و لبخندم رو حفظ میکردم انگاااار نه انگار چیزی شده و گمون میکردم این یعنی من قدرتمندم حال دل من به خودم وابستس نه به حرفای شما! درحالی که درونا خیلی هم ناراحت و غصه دار بودم و بیشتر حالت منگی بهم دست میداد که من الان ناراحتم یا نه؟! تا اینکه توی تاپیک بانو جان فهمیدم که به احساس درونم باید احترام بگذارم و جاهایی باید به روشون بیارم که ناراحتم کردن. ولی سوالم اینه که چه زمانی بایستی نشون بدیم این ناراحتی رو و چه زمانی بروز ندیم. مساله اینست! ببخشید طولانی شد...دوستان و بانو جان لطف میکنین یه راهنمایی کنین حالا فقط هم مقابل خانواده همسر نه، توی روابط کلی سوال میکنم

سلام عزیزم.چرا پشیمون شدی؟؟؟بی احترامی کردن بهت؟

یا نگران بی احترامی بعد هستی؟

با توجه به توصیفاتی که کردی که اونجا بیشتر ازخونه مامانت بهت خوش میگذره بنظرم بازم برو و خوشی کن...خدا روشکر سایه ی مادرت بالای سرت هست پس حسرت نخور و از این به بعد بیشتر بهشون سر بزن و سعی کن اونجا هم بهتون خوش بگذره....

و اینکه اگه بخوای منزل مادرهمسرت کمتر کار کنی،باتوجه به اینکه آدمای روستایی نسبت به شهری ها بی شیله پیله تر هستند،به نظرم اینکارو نکن اما پیشنهادم اینه به اندازه کار کن...یه بار تو غذا درست کردن کمکشون کن...یه بار ووظرف شست و....منظورم اینه که طوری نباشه که بگن فلانی نهار باشماست دیگه....

مثلا من خودم دوست ندارم خونه کسی غذا درست کنم و ترجیح میدم تو آماده کردن سفره و....کمک کنم