من تنهایی، تنهایی ، تنهایی
حسرت کسایی رو میخورم که خانواده یا فامیل درست و حسابی دارن ، خانوادم داغون ، مادرم همه رو از هم متنفر کرده ، تربیتمون بسیار اشتباه بوده و هست ، همه باهم قهر و از هم متنفر ، پدرم نمیدونه بچه چیه ! خواهر برادرا همه باهم قهر ! فقط مامانم اینجوری میکنه ! میخواد فقط خودش تو راس باشه ، بخدا بچه ها راست میگم، ارتباطمونو با فامیل پدری هم قطع کرده کلا ، خواهر برادراشم عین خودش بد ذات و عقده ای ،
ازدواج کردم ، شوهرم دریانورده و سه ماه به سه ماه نیست! نهایت ده روز میاد مرخصی! خانوادشم دیدن ، خانوادم داغونه، اونام محلم نمیرارن
یکی دوتا دوست داشتم ، سر خونه زندگیشونن! توانایی برقراریه ارتباط هم ندارم
منو دخترم همش تنهاییم ، بیشتر دلم برا دخترم میسوزه ، یعنی هیییچ جا ندارم ببرمش ،کسی نیست بیاد
بعضی آدمارو میبینم ، چقدر با خانواده خوب و صمیمی ،چقدر فامیلای خوب و مهربون دارن ،
😔😔😔😔😔
