من به اجبار (دقیقا زور و تهدید)ازدواج کردم
دوسش نداشتم
اما کم کم بهش علافه پیدا کردم
شد دوستم,زندگیم،تقریبا دنیام دور اون میچرخید هم من هم اون
مشکلاتی بوجود اومد خیلی جدی شد ماجرا
چیشد که دوتا خانواده دیدن گریه های بچه هاشونو برای هم ولی گفتن باید جدا بشید
و اینطوری شد که من به یکی دلبستم و الانم به اجبار تقریبا دارم جدا میشم
میدونم خیلی اتفاقای بدی افتاده خیلی
ولی تکلیف این دوست داشتنه چیه ؟تکلیف دوتاادم که همو میخوان چیه؟؟
زنگ زدم مشاورم باهاش صحبت کنم رفتم یجا که هیچکس نباشه مامانم اومده با پوزخند و کنایه میگه یعنی میخوای اشتی کنی باز؟؟
نمیتونن اجبارتون کنن که جدا نشید
خب باید مقاومت کنین دیگه!زندگی ادما که بازیچه دست بقیه نباید بشه!
مگه ازدواج نکردی
چرا انقدر ضعیفید؟
ازدواج به اجبار جدایی هم به اجبار؟یا من اشتباه فهمیدم
تکلیفشون اینه که به عنوان دو تا ادم عاقل و بالغ به خواسته های خونواده هاشون نه بگن و اونطور که میخوان زندگی کنن
گاهی اوقات پدر و مادر ب نیت خیر خواهی زندگی ما بچه هارو خراب میکنن
ضعیف بودنم حدی داره
بایست جلوشون اگه دوستش داری
و بگو میخامش
منم ب احبار ازدواج کردم
و از ضعفم در عذابم
در صورتی ک واااقعا جنگیدم
اگه جفتتون همو میخواین به حرف بزرگترا گوش ندین برگردین باهم زندگی کنین خب
چرا میگن جدا شین؟ خب وقتی زن و شوهرین و اینقدر همو میخاین خب پای زندگیتون وایستین و قطع رابطه کنین. دلیل نمیشه اخه
شما چه افسار زندگیت دست بقیه ست...
