اول اینکه قبول کردم که من همینی هستم که هستم
به اندازه خودم کافی ام و در نوع خودم عالی هستم
با همه ایرادایی که دارم، چون همه آدما بالاخره ایراداتی دارن
دوم و از همه مهمتر
آدمایی که بیخودی میکوبیدنم چه به شوخی حالا چه جدی
دیگه یا باهاشون رفت و آمد نمیکنم یا اینکه اصلا اجازه نمیدم درباره من حرف بزنن
سوم
برای خودم هدف میزارم
که دیگه وقت نکنم بشینم از خودم ایراد بگیرم
هدفه میتونه هر چیزی باشه
از تموم کردن کتاب تا مرتب کردن اتاق یا هرچی
کاملا به هدفم هم متعهد هستم
ینی وقتی کاری برای خودم تعیین مبکنم حتما انجامش میدم