تا 30 سالگی مجرد بودم و حالشو بردم آزادانه زندگی کردم و دوران خوبی بوود، بعد عاشق شدم و ازدواج کردم و زندگی متاهلی و خوبی دارم و همچنان ازادانه زندگی میکنم تنها فررقش مسئولیت پذیری و تعهده که بازم شیرینه،، 32 سالگی مادر شدم و فاز سوم زندگیمو شروع کردم، ازادی عملم کامل از بین رفته چون یه جوجه خوشمزه تمام وقتمو گرفته و زندگیمو شیرینتر کرده ازادی دارم ولی فعلا غلافه، دنیای بعد از یه ازدواج خوب خیلی قشنگتره
نه من ترجیح میدادم طلاق نگیرم ینی دوس ندارم ولی خب ممکنه پیش بیاد
کلا کسی که ازدواج میکنه این احتمال باهاش هست حتی یک درصد
ولی مامانم میگه ترجیح میدم خبر مرگتون بیاد ولی طلاق نگیرید
ببین از ته دلش گفتا
نیان نریزین سرم 😂خب هرکس یجوره
من طلاق برام وحشتناکه ولی نگاهم به زن یا مرد طلاق گرفته بد نیست میگم‌یه تجربه اس همین 😊
مهم اینه که آدم راضی و خوشحال باشه چه متاهل چه مجرد همین که شاد هستی عالییییه
منم ۳۵ سالمه چسبیدم به پول یه مغازه و خونه کوچیک خریدم پائین شهر الآنم میخوام یه سوئیت ۲۰ متزی یا یه ماشین بخرم آرامشی که توی پول هست توی مرد جماعت نیست
خب عزیرم درسته
متاهلی مسعولیت های خودشو داره دلیل نمیشه ک واسه از زیرش در رفتن تا اخر مجرد بمونی ازدواجم شیرینی های خاص خودشو داره
شوهر اگه پول زیاد داره خدمتکار بگیره اشپز بگیره پرستار بچه بگیره خارجم ببرتت و ۱۰ تا مغزم بنامت کنه کنه که اجاره بگیری و ازتم کار خاصی نخاد مادر و خواهر و داداشم نداشته باشه ازارد بدن اونوخ شاید خوب بود
