سلام، من یه دختر دارم که همه دنیامه، تازه ۱۱ ماهشه و من ۴ماهه باردارم همیشه عاشق دختر بودم ولی اینقدر اطرافیانم پسردوستن که رو منم بدون اینکه بدونم تاثیر گذاشته، و حالا که فهمیدم بچه دومم دختره افسرده شدم، هفته ششم میخواستم بندازمش نذاشتن از بس ترسوندنم ولی الان هم از جنسیتش ناراحتم هم میترسم دوتا بچه کوچیکو بزرگ کنم صبح میگم میخوامش عصر میگم نمیخوامش، اونقدر گریه و بی تابی میکنم تا خوابم ببره، خیلی حالم بده، هنوز به هفته ۲۰ و دمیدن روح نرسیدم، میخوام سقطش کنم ولی از خدا میترسم. کسی تجربه ای مثل من داشته؟
منتظر هجوم باش
خدا داده هدیشو قبول کن گل من
فقط میتونم بگم متاسفم برات. لعنت ب کسایی ک پسر رو سر تر از دختر میدونن.
وای دست خودم نیست هیچی باور نمیکنم
متاسفم، چه تفاوتی بین شما و اعراب جاهلی که دختر رو زنده به گور میکردن وجود داره؟؟؟
دلم واسه جنینت سوخت یع
خودتون خواهر دارین ؟
فکر کردم مردم اینقدر روشنفکر شدن که جنسیت براشون مهم نباشه انا مثل اینکه اشتباه فکر میکردم
فقط میتونم بگم کاش خدا این بچه رو به شما نمیداد مادر خوبی نیستی تو یه هیولایی هیولا
دومی ناخاسته بود ؟بخدا دختر عشقه ....گور بابا حرف مردم
خیلی بی رحمی فقط واسه اینکه دختره میخوای بندازیش
صدتا دخترم داشته باشي كمه
بچه رو انداختي با نوع شخصيتي كه بقيه به راحتي ميتونن روت اثر بزارن چيكار ميكني؟؟
هردوشون عشقن برا هم جنس خودت ارزش قائل شو عزیزم
تاپیکت رو قفل کن بنظرم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
22 ثانیه پیش
26 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
